Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Durzyńska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa po rozpatrzeniu odwołania P. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. stwierdzającej nabycie przez dzielnicę gminę W. z mocy prawa w dniu [...] maja 1990 r. nieodpłatnie własności nieruchomości położonej w W. przy ul. [...], umorzył postępowanie odwoławcze.
Pismem z dnia [...] stycznia 2016 r. P. wniosło, za pośrednictwem organu, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na powyższą decyzję Wojewody [...]. W skardze wniesiono o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wniosek wskazano, że istnieje prawdopodobieństwo wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), powoływana dalej jako "ppsa", sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z treści tego przepisu wynika więc, że podstawową przesłanką wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji jest istniejące realnie niebezpieczeństwo zaistnienia takiej szkody (majątkowej, a także niemajątkowej), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Celem omawianej instytucji jest zatem ochrona strony przed wystąpieniem nieodwracalnych skutków lub znacznej szkody przed zbadaniem przez sąd administracyjny legalności zaskarżonego aktu lub czynności. Z konstrukcji ww. normy prawnej wynika także, iż to na stronie spoczywa obowiązek wykazania przesłanek uzasadniających uwzględnienie wniosku, tj. przedstawienia takich okoliczności, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonego rozstrzygnięcia faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków.
W niniejszej sprawie, wobec braku uzasadnienia przedmiotowego wniosku, strona skarżąca nie wykazała, że spełniona została którakolwiek z przesłanek wymienionych w wyżej cytowanym przepisie, zatem jej wniosek nie może zostać uwzględniony. Nie można bowiem przyjąć, że w sytuacji, gdy strona nie wskazuje ani na konkretne niebezpieczeństwo ani na skutki jakie miałoby nieść za sobą wykonanie zaskarżonej decyzji, a które byłyby trudne do odwrócenia, to obowiązkiem sądu jest poszukiwanie tych okoliczności (por. postanowienie NSA z dnia 6 lutego 2009 r. sygn. akt II FZ 39/09). Strona skarżąca nie wskazała ponadto jakiego rodzaju szkoda "grozi" stronie w razie wykonania zaskarżonej decyzji. We wniosku powołano się jedynie na prawdopodobieństwo wyrządzenia znacznej szkody, która również nie została w żaden sposób określona.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 61 § 3 i 5 ppsa orzekł, jak w postanowieniu.