Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.T. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi [...] na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie reformy rolnej postanawia przywrócić J.Z. termin do wniesienia skargi.
Pismem z dnia [...] stycznia 2016 r. (data nadania 3 lutego 2016 r.) [...] wnieśli skargę na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie reformy rolnej.
Postanowieniem z dnia 29 czerwca 2017 r. odrzucono skargę [...] z uwagi na wniesienie jej z naruszeniem ustawowego terminu. Postanowienie zostało doręczone pełnomocnikowi z urzędu J.Z. w dniu 11 lipca 2016 r.
Pismem z dnia [...] lipca 2016 r. pełnomocnik z urzędu J.Z. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że J.Z. uchybiła terminowi do wniesienia skargi bez własnej winy. Skarżąca jest osobą starszą i schorowaną. W związku z licznymi dolegliwościami, skarżąca przebywała w okresie od [...] grudnia do [...] grudnia 2015 r. w szpitalu, gdzie przeszła operację odcinka szyjnego kręgosłupa obejmującą m.in. wszczepienie implantu. W związku z operacją skierowano skarżącą na rehabilitację w szpitalu. Po opuszczeniu szpitala skarżąca, która z uwagi na stan zdrowia oraz sytuację pooperacyjną nie mogła funkcjonować samodzielnie, przebywała poza miejscem zamieszkania u rodziny, aż do rozpoczęcia rehabilitacji na początku lutego 2016 r. Skarżąca nie przebywała w miejscu i pod adresem zamieszkania w dniu 31 grudnia 2015 r. tj. w dniu kiedy doręczono na ten adres korespondencję zawierającą zaskarżoną decyzję. Przesyłka została odebrana przez R.K., która informację o przesyłce oraz samą przesyłkę przekazała skarżącej dopiero w połowie stycznia 2016 r. W czasie doręczenia skarżąca nie przebywała w miejscu zamieszkania, była u rodziny na rekonwalescencji pooperacyjnej, a decyzja została doręczona w trybie zastępczym. Skarżąca o treści decyzji dowiedziała się w połowie stycznia, jednak z powodu dolegliwości zdrowotnych nie mogła od razu podjąć stosownych działań. Podjęte w końcu działania doprowadziły do wniesienia skargi, jednak z naruszeniem ustawowego terminu. Skarżąca nie mogła wcześniej, w terminie i przy użyciu dostępnych dla niej sił i środków przezwyciężyć przeszkody we wniesieniu skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) powoływanej dalej jako "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Jak wynika z art. 87 p.p.s.a., warunkiem przywrócenia uchybionego terminu jest spełnienie łącznie następujących przesłanek: wniesienie do sądu, w którym czynność miała być dokonana, pisma z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1), uprawdopodobnienie w tym piśmie okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2), równocześnie z wnioskiem dokonanie czynności, której nie dokonano w terminie (§ 4). Dodać w tym miejscu należy, że uprawdopodobnienie, o jakim mowa w art. 87 § 2 p.p.s.a., jest środkiem zastępczym dowodu nie dającym pewności, lecz jedynie czyniącym wiarygodne twierdzenia o danym fakcie, który podlega ocenie Sądu.