Wniosek w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa służebności w prawo własności
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Emilia Lewandowska po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku S.P. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi S.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa służebności w prawo własności postanawia odrzucić wniosek.

Uzasadnienie

S.P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa służebności w prawo własności. Powyższa skarga złożona została bezpośrednio w sekretariacie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w dniu [...] października 2013 r. W skardze strona wniosła jednocześnie o przywrócenie terminu do jej wniesienia podnosząc, że nie dotrzymała terminu "ponieważ choroba i wiek nie pozwalają na to".

W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej odrzucenie wskazując, że zaskarżona decyzja doręczona została skarżącej w dniu 10 lutego 2012 r., skarga wniesiona zaś została w dniu 18 października 2013 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek o przywrócenie terminu podlega odrzuceniu.

Wskazać trzeba, że stosownie do treści art. 86 § 1 i art. 87 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

Zgodnie natomiast z art. 87 § 5 powołanej ustawy, po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w przypadkach wyjątkowych.

W myśl zaś art. 88 tej ustawy spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, że przez wyjątkowy przypadek, o którym mowa w art. 87 § 5 ustawy Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi, należy rozumieć okoliczność nadzwyczajną, która uniemożliwiła stronie dokonanie czynności w normalnym trybie oraz że brak przesłanki wyjątkowego przypadku musi prowadzić do odrzucenia wniosku jako niedopuszczalnego.

Jak wynika z analizy akt rozpoznawanej sprawy zaskarżona decyzja doręczona została skarżącej w dniu 10 lutego 2012 r., termin do wniesienia skargi upłynął zatem w dniu 12 marca 2012 r. Zawarty w skardze wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia złożony zaś został bezpośrednio w sekretariacie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] dopiero w dniu 18 października 2013 r., a więc po upływie roku od uchybionego terminu.

W ocenie Sądu przedmiotowy wniosek podlega odrzuceniu, w sprawie nie zaistniały bowiem wyjątkowe okoliczności, które mogłyby uzasadniać przywrócenie terminu do wniesienia skargi po upływie roku od jego uchybienia. Okoliczności takich nie stanowią wskazywane przez stronę wiek i choroba, nie można bowiem przyjąć, że są to okoliczności nadzwyczajne, które uniemożliwiały złożenie wniosku o przywrócenie terminu w normalnym terminie. Uznanie powyższych okoliczności za przypadek wyjątkowy oznaczałoby w istocie obowiązek przywrócenia terminu do dokonania określonej czynności niemalże w każdym przypadku uchybienia terminu przez osobę w podeszłym wieku. Jak zaś wyżej wskazano musi to być okoliczność nadzwyczajna, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca.

W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 88 i art. 87 § 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1