Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy wniosku adwokata M. P. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi B. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości postanawia odmówić przyznania wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 349/15 oddalił skargę B. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości.
Postanowieniem z dnia 2 lipca 2015 r. Sąd przyznał zaś wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi skarżącego stosowne wynagrodzenie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W dniu [...] października 2015 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła, sporządzona przez wyznaczonego z urzędu pełnomocnika skarżącego "opinia o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej" z dnia [...] października 2015 r. Pełnomocnik wystąpił jednocześnie o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone ani w całości ani w części.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.).
Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b tego rozporządzenia stawka minimalna za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, stosownie do § 20 rozporządzenia, powinien ponadto zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Wskazać należy, że w orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, iż przy przyznawaniu opłaty za czynności pełnomocnika z tytułu zastępstwa procesowego, bierze się pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy. Pełnomocnikowi ustanowionemu w ramach prawa pomocy należy się wynagrodzenie, w zakresie określonym w art. 250 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jedynie za pomoc prawną rzeczywiście udzieloną. Decyzja o przyznaniu pomocy prawnej oznacza, że Skarb Państwa przejmuje na siebie ciężar finansowy związany z wynagrodzeniem pełnomocnika z urzędu, a sąd, jako dysponent środków publicznych, odpowiada za zasadność i legalność ich wydatkowania. Oznacza to uprawnienie i obowiązek Sądu ustalenia, czy pomoc prawna rzeczywiście została udzielona (postanowienie NSA z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. akt OZ 720/04).