Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w skąłdzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędziowie WSA Emilia Lewandowska asesor WSA Jerzy Siegień (spr.) Protokolant Anna Jurak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi M. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2004 r., nr [...] w przedmiocie odmowy sprostowania błędów pisarskich w decyzji administracyjnej postanawia: odrzucić skargę
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2004 r. Nr [...], po rozpoznania wniosku M. M. o sprostowanie błędów pisarskich i oczywistych omyłek w decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] czerwca 2004 r. Nr [...], którą utrzymana została w mocy decyzja Prezydenta Miasta S. z dnia [...] kwietnia 2004 r. w sprawie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, oznaczonej jako działka nr [...] z obrębu [...], położonej w S. przy ul. [...], odmówiło sprostowania błędów pisarskich i oczywistych omyłek.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. stwierdziło, że zgodnie z art. 113 § 1 i 3 k.p.a. organ administracji publicznej może z urzędu lub na żądanie strony prostować w drodze postanowienia błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez ten organ decyzjach. Analiza przepisu art. 113 § 1 k.p.a. wskazuje, zdaniem Kolegium, że pod pojęciem "błędów pisarskich, rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek" w decyzji rozumieć należy widoczne, wbrew zamierzeniu niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylną pisownię albo widoczne niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów.
Zmiana rozstrzygnięcia wyrażonego w postanowieniu, chociażby nawet powziętego wskutek błędu, a zatem na skutek mylnego wyobrażenia o stanie faktycznym albo prawnym nie podpada pod pojęcie błędu pisarskiego czy omyłki. Kolegium podkreśliło, że nie mogą podlegać sprostowaniu w trybie przewidzianym w art. 113 § 1 k.p.a. błędy i omyłki istotne, których dopuszczono się w stosowaniu prawa, a więc co do ustalenia prawa obowiązującego, stanu faktycznego i jego kwalifikacji prawnej oraz ustalenia konsekwencji prawnych zastosowania określonej normy prawnej. Stosowanie przepisu art. 113 § 1 k.p.a. nie może bowiem prowadzić do ponownej oceny stanu faktycznego i ewentualnej zmiany merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.
M. M. wnosząc o sprostowanie decyzji z dnia [...] czerwca 2004 r. kwestionował wypis z księgi wieczystej KW nr [...] sporządzony w dniu [...] lutego 1998 r. przez Sąd Rejonowy w S. Wydział Ksiąg Wieczystych (l. dz. [...]). W jego ocenie wypis ten stracił swoją aktualność na mocy zawiadomienia Sądu Rejonowego Wydziału Ksiąg Wieczystych w S. KW.[...].
Po analizie materiałów dowodowych Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. stwierdziło, że brak jest podstaw do uwzględnienia żądania M. M. w sprawie sprostowania oczywistej omyłki w przedmiotowej decyzji. Ocena merytoryczna wpisu dokonanego w dziale l księgi wieczystej wykracza poza ramy uregulowania zawartego w art. 113 § 1 k.p.a.
Skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] sierpnia 2004 r. złożył M. M., wnosząc o jego unieważnienie, ponieważ zostało wydane z uchybieniem ustawowego terminu przewidzianego do załatwienia sprawy.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. podtrzymało swoje dotychczasowe stanowisko i wniosło o jej oddalenie.