Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym skargi R. K. o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 440/16 uchylającego decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2016 r., nr [...] oraz decyzję Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności postanawia: odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 440/16 uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] oraz decyzję Zarządu Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.
Orzeczenie z dnia 9 czerwca 2016 r. wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o możliwości i trybie wniesienia skargi kasacyjnej doręczone zostało skarżącemu R. K. w dniu 3 sierpnia 2016 r. (k. 56 akt sądowych).
Pismem z dnia [...] marca 2017 r., uzupełnionym pismem z dnia [...] kwietnia 2017 r. R. K. wniósł sporządzoną osobiście skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2016 r. W uzasadnieniu skargi wskazał, że stronie została wyrządzona szkoda na skutek błędnego odczytania prawa przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 285a § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego, gdy przez jego wydanie została stronie wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Zgodnie natomiast z art. 285f § 3 P.p.s.a. skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nieopłaconą, skargę wniesioną z naruszeniem art. 175 § 1 P.p.s.a. oraz skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie, sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym.
Z kolei w myśl art. 175 § 1 P.p.s.a, skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3. Przepisu tego nie stosuje się, jeżeli skargę sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 P.p.s.a.).
W niniejszej sprawie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku została sporządzona i podpisana przez skarżącego osobiście. Z treści skargi nie wynika także, aby wnoszący ją był adwokatem lub radcą prawnym, jak również nie wynika, aby był jedną z osób, o których mowa w art. 175 § 2 P.p.s.a. Należało zatem uznać, że nie miał on wymaganej ustawowo zdolności do sporządzenia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku.
Wobec powyższego, wniesiona skarga, jako niespełniająca wymogu określonego w art. 175 § 1 i 2 P.p.s.a., jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na mocy art. 285f § 3 P.p.s.a.
W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 285a § 1 i § 2 w związku z art. 285l i art. 175 § 1 w związku z art. 285f § 3 P.p.s.a postanowił orzec jak w sentencji.