Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Lenart po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy wniosku Miasta P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Miasta P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Miasto P. pismem z dnia [...] lutego 2010 r. złożyło skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2009 r., nr [...]. Powołaną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...], którą stwierdzono nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 1991 r., nr [...] w części dotyczącej nieodpłatnego przekazania na własność Miasta P. nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej obrębie [...], jako działka nr [...], zapisanej w księdze wieczystej nr [...].
W swojej skardze skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku strona skarżąca stwierdziła, że w przypadku ujawnienia w księdze wieczystej jako właściciela K. K. Miasto P. zostanie pozbawione nieruchomości, przez co zostanie skarżącemu wyrządzona znaczna szkoda, której skutki byłyby trudne do odwrócenia.
Postanowieniem z dnia 5 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 470/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Następnie po rozpoznaniu zażalenia na powyższe orzeczenie, Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 28 lipca 2010 r., sygn. akt I OZ 572/10 uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności, jeśli w wyniku ich wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji jest zatem wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd, rozpoznający wniosek o wstrzymanie wykonania aktu, powinien uwzględniać wszystkie okoliczności, nawet te niepodniesione we wniosku, o ile są możliwe do wyinterpretowania na podstawie akt sprawy. Przesłanki wstrzymania aktu zachodzą wówczas, gdy istnieje ryzyko, że wykonanie aktu w przypadku stwierdzenia w toku sądowej kontroli, iż narusza on obowiązujący stan prawny spowoduje szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu poprzedniego, bądź powrót do stanu poprzedniego będzie wymagał znacznego nakładu sił i środków (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2005 r., sygn. akt II OZ 155/05, OwSS 2005/3/72; postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 352/06, Lex nr 192964).
Wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zasługuje na uwzględnienie, gdyż wykazał on, iż zostały spełnione przesłanki z art. 61 § 3 p.p.s.a.
Podniesione przez stronę skarżącą okoliczności są zasadne. Decyzja stwierdzająca nieważność decyzji komunalizacyjnej, może stanowić dla Sądu wieczysto-księgowego podstawę do wykreślenia jednostki samorządu terytorialnego i dokonanie wpisu nowego właściciela. Należy zatem uznać, że zaskarżone orzeczenie może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudne do odwrócenia skutki.
W związku z powyższym, na podstawie art. 61 § 3 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.