Wniosek w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. i W. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. K. i W. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie strona 1/2

M. K. i W. K. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...] w przedmiocie udzielenia Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości w celu rozbudowy drogi krajowej nr [...] na odcinku R. - W. wraz z przebudową urządzeń infrastruktury technicznej nieruchomości położonej w gminie W., stanowiącej działkę nr [...].

Skarżący w powyższej skardze zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania w/w decyzji.

Wniosek skarżący uzasadnili tym, że zaskarżona decyzja jest dla nich krzywdząca, narusza ich prawo własności oraz prawo wykonywania zawodu i wyboru miejsca pracy. Ponadto dodali, że na działce nr [...] od ponad 9 lat prowadzona jest działalność gospodarcza. Zajęcie niniejszej nieruchomości spowoduje utratę pracy, a tym samym źródła dochodu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

W związku z powyższym warunkiem rozpatrzenia przez sąd merytorycznie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest właściwe uzasadnienie go, tj. wykazanie przez wnioskującego, iż w sprawie zachodzą dwie pozytywne przesłanki z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2004r. FZ 65/2004, nie publ.).

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 18 maja 2004 r., FZ 65/04 uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. To na stronie spoczywa obowiązek wykazania niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody (majątkowej, a także niemajątkowej) lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/2004, publ. Lex Polonica). W przypadku ich braku Sąd nie jest władny rozpatrzyć wniosku merytorycznie.

Ponadto zgodnie z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2006 r., sygn. akt I OZ 1618/05 instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji nie ma obligatoryjnego charakteru, sąd jest władny odmówić jej zastosowania, kiedy zachodzi niebezpieczeństwo, o jakim mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu prze sądami administracyjnymi, jeżeli uwzględnieniu wniosku sprzeciwia się interes społeczny, gdyż udzielenie skarżącemu ochrony powodowałoby zagrożenie celu publicznego, o którego realizacje chodzi w tej sprawie.

Strona 1/2