Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Spółdzielni Mieszkaniowej [...] w P. o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia [...] stycznia 1994 r. nr [...] w sprawie ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej [...] w P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Spółdzielnia Mieszkaniowa [...] w P., pismem z dnia 11 marca 2015 r. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] utrzymującą w mocy własną decyzję z dnia [...] grudnia 2013 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia [...] stycznia 1994 r. stwierdzającej nieważność orzeczenia Ministra Gospodarki Komunalnej stwierdzającego przejście z mocy prawa na własność Państwa przedsiębiorstwa [...].
Pismem z dnia 15 czerwca 2015 r. skarżąca Spółdzielnia złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia [...] stycznia 1994 r. nr [...]. We wniosku wskazano, że wszelkie działania skarżącej zmierzają do wyeliminowania ww. decyzji z 1994 r., która stwierdzając nieważność orzeczenia Ministra Gospodarki Komunalnej z 1963 r. doprowadziła do zwrotu na rzecz uczestników postępowania prawa własności nieruchomości położonej w P. przy ul. [...]. Wyjaśniła, że ponieważ Spółdzielnia od 1965 r. była użytkownikiem wieczystym przedmiotowej nieruchomości, kwestionowana decyzja Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa spowodowała powstanie skomplikowanej sytuacji prawnej i faktycznej zarówno Spółdzielni Mieszkaniowej [...] jak i jej członków, na rzecz których ustanowiono spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych. Wskutek wprowadzenia do obrotu prawnego przedmiotowej decyzji z księgi wieczystej nieruchomości objętej tą decyzją został wykreślony Skarb Państwa jako właściciel i skarżąca Spółdzielnia jako użytkownik. We wniosku skarżąca przedstawiła przebieg całego prowadzonego w sprawie postępowania oraz powołała się na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 548/15, którym Sąd odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] stycznia 2015 r., wskazując, że argumenty strony składającej wniosek, dotyczyły w istocie zagrożeń wynikających z orzeczenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia [...] stycznia 1994 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, że z powołanego przepisu wynika, iż podstawową przesłanką wstrzymania wykonania danego aktu jest istniejące realnie niebezpieczeństwo zaistnienia takiej szkody (majątkowej, a także niemajątkowej), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Celem omawianej instytucji jest zatem ochrona strony przed wystąpieniem nieodwracalnych skutków lub znacznej szkody przed zbadaniem przez sąd administracyjny legalności zaskarżonego aktu lub czynności. Z konstrukcji wskazanej normy prawnej wynika także, że to na stronie spoczywa obowiązek wykazania przesłanek uzasadniających uwzględnienie wniosku, tj. przedstawienia takich okoliczności, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonego rozstrzygnięcia faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że wniosek skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie. Przede wszystkim wskazać należy, że wniosek ten dotyczy prawomocnej decyzji z 1994 r., która jak zresztą wskazuje sama skarżąca, została już wykonana. Nie sposób zatem wstrzymać wykonanie orzeczenia, które już wywołało pewne skutki prawne. Zauważyć przy tym należy, co podkreślał już Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w powołanym przez skarżąca postanowieniu z dnia 3 czerwca 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 548/15, a czego zdaje się nie dostrzegać skarżąca, że sprawa będąca przedmiotem niniejszego postępowania, toczy się w trybie nadzorczym wywołanym na skutek wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia, którego wstrzymania domaga się strona skarżąca. Nie można zatem uznać aby w sprawie istniała uzasadniona obawa wystąpienia trudnych do odwrócenia skutków. Jak wskazano to już bowiem powyżej decyzja z 1994 r. wywołała już pewne skutki prawne, które to skutki skarżąca chce "cofnąć" poprzez stwierdzenie jej nieważności. Brak jest zatem możliwości wstrzymania jej wykonania w sytuacji, gdy wywołała już ona pewne skutki jak np. zmianę w treści księgi wieczystej.
Z powyższych względów, na podstawie art. 61 § 3 i 5 powołanej wyżej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.