Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Lenart po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu [...] Dyrektora [...] od decyzji Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia: odrzucić sprzeciw.
Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z dnia [...] lutego 2019 r., nr [...], działając na podstawie art. 138 § 2 k.p.a., uchylił w całości decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2018 r., nr [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. Decyzja została doręczona [...] Dyrektorowi [...] w dniu 19 lutego 2019 r.
Pismem z dnia 5 marca 2019 r. (data stempla pocztowego - 6 marca 2019 r.) [...] Dyrektor [...], reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę ww. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju.
Skargę ta w istocie stanowi sprzeciw od decyzji i tak też została potraktowana przez Przewodniczącą Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 64a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), dalej jako: p.p.s.a., od decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 k.p.a., skarga nie przysługuje, jednakże strona niezadowolona z treści decyzji może wnieść od niej sprzeciw. Stosownie do art. 64b § 1 p.p.s.a., do sprzeciwu od decyzji stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. W myśl zaś z art. 64c § 1 i 2 p.p.s.a. sprzeciw od decyzji wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia skarżącemu decyzji. Sprzeciw od decyzji wnosi się za pośrednictwem organu, którego decyzja jest przedmiotem sprzeciwu od decyzji. W świetle art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.
W rozpoznawanej sprawie od zaskarżonej decyzji, wydanej w trybie art. 138 § 2 k.p.a., przysługiwał sprzeciw od decyzji. Nie ulega zatem wątpliwości, że pismo zatytułowane "skarga" należało zakwalifikować jako sprzeciw od decyzji, o którym mowa w art. 64a i następnych p.p.s.a. Oznacza to, że sprzeciw od decyzji powinien zostać złożony w terminie czternastu dni od dnia doręczenia stronie decyzji organu II instancji.
Z akt sprawy wynika, że zaskarżona decyzja, zawierająca prawidłowe pouczenie o terminie i sposobie jej zaskarżenia, została doręczona stronie skarżącej w dniu
19 lutego 2019 r. Zatem czternastodniowy termin do złożenia sprzeciwu od decyzji upłynął w dniu 5 marca 2019 r. Tymczasem sprzeciw od decyzji został wniesiony w dniu
6 marca 2019 r. (data stempla pocztowego), a więc z uchybieniem terminu do jego wniesienia.
Z powyższych względów Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 w związku z art. 64b § 1 w związku z art. 64c § 1 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.