Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Przemysław Żmich po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2007 r., nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia trwałego zarządu i użytkowania postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 3 kwietnia 2007 r. Gmina W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2007 r., nr [...] o uchyleniu decyzji Burmistrza W. z dnia [...] czerwca 2005 r., nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia trwałego zarządu i użytkowania oraz o umorzeniu postępowania przed organem pierwszej instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 50 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.
Mimo szeroko zakreślonej w powołanym wyżej przepisie legitymacji procesowej do wniesienia skargi Gmina W. nie jest uprawniona do jej wniesienia, w przypadku, gdy w postępowaniu administracyjnym organem pierwszej instancji był Burmistrz tej Gminy. Rola jednostki samorządu terytorialnego w postępowaniu administracyjnym jest bowiem wyznaczona przepisami prawa pozytywnego. Może być ona - jako osoba prawna - stroną tego postępowania i wówczas organy ją reprezentujące będą "broniły" jej interesu prawnego, korzystając z gwarancji procesowych, jakie przepisy KPA przyznają stronom postępowania administracyjnego. Ustawa może jednak organowi jednostki samorządu terytorialnego przypisać funkcję organu administracji publicznej w rozumieniu art. 5 § 2 pkt 3 KPA. Będzie on wtedy "bronił" interesu jednostki samorządu terytorialnego w prawnych formach działania właściwych dla organu prowadzącego postępowanie. Z tego względu powierzenie organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej w formie decyzji administracyjnej, niezależnie, czy nastąpiło to z mocy ustawy, czy też w drodze porozumienia, wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego w trybie postępowania administracyjnego bądź sądowoadministracyjnego.
Włączenie organów samorządowych do systemu organów administracji publicznej, prowadzących postępowanie w konkretnej sprawie, znacznie ogranicza zakres uprawnień procesowych jednostek samorządu terytorialnego jako osób prawnych. W zakresie, w jakim organ jednostki samorządu terytorialnego wykonuje funkcje organu administracji publicznej nie jest on uprawniony do reprezentowania interesu prawnego tej osoby prawnej. Nie do przyjęcia jest stanowisko, że gmina może zajmować różną pozycję w zależności od etapu załatwiania sprawy z zakresu administracji publicznej. Zatem gmina, której organ wydał decyzję w pierwszej instancji nie ma legitymacji do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję organu wyższego stopnia, wydaną w tejże sprawie.
Zaprezentowane powyżej stanowisko jest zbieżne z utrwaloną w tej kwestii linią orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. wyrok NSA z dnia 16 lutego 2005 r., sygn. akt OSK 1017/04, LEX nr 171164 oraz postanowienie NSA z dnia 1 lutego 2006 r., sygn. akt I OSK 386/05, LEX nr 194022).
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji postanowienia.