Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogdan Wolski po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy Miejskiej K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej K. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia postanowienia o zawieszeniu postępowania administracyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Gmina Miejska K. wniosła w piśmie z 12 kwietnia 2010 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2010 r., nr [...], uchylające własne postanowienie z dnia [...] października 2009 r., nr [...], (błędnie wskazując nr [...]) zawieszające postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 1991 r., nr [...], o stwierdzeniu nabycia przez Gminę K. z mocy prawa, prawa własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej [...] w obrębie nr [...] jako działka nr [...], uregulowanej w księdze wieczystej nr [...], opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr [...].
W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, który nie został uzasadniony. W uzasadnieniu skargi skarżąca jedynie podniosła, że budynek posadowiony na nieruchomości, której dotyczy postępowanie wykorzystywany jest dla realizacji ustawowych zadań własnych Gminy Miejskiej K., bowiem w budynku tym mieści jedna z siedzib Urzędu Miasta K., w której funkcjonuje [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli w wyniku jego wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z konstrukcji powyższej normy prawnej wynika, iż na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w powołanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana.
Pozytywne rozstrzygnięcie żądania strony zależy więc od spełnienia jednej z dwóch wymienionych wyżej przesłanek, przy czym nawet w przypadku spełnienia jednej z nich zostało ono pozostawione uznaniu sądu, o czym świadczy użycie przez ustawodawcę zwrotu "sąd może".
Jak przyjęto w judykaturze, wniosek o wstrzymanie wykonania w całości lub w części aktu lub czynności powinien zawierać odrębne uzasadnienie, gdyż sąd rozpoznając wniosek nie dokonuje oceny zasadności skargi. Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia nie został uzasadniony.
Jednocześnie wskazać należy, że na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania, że zachodzą przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu. Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy samo powtórzenie treści przepisu, a tym bardziej samo wniesienie o zastosowanie ochrony tymczasowej. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest zasadne.
Wstrzymanie wykonania aktu lub czynności może nastąpić tylko wówczas, gdy dany akt lub czynność posiada atrybut wykonalności. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie każdy bowiem akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. W przedmiotowej sprawie żądaniem wstrzymania wykonania zostało objęte ostateczne postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji uchylające postanowienie o zawieszeniu postępowania administracyjnego. Zatem nie ulega wątpliwości, że zaskarżone postanowienie objęte wnioskiem o wstrzymanie jest rozstrzygnięciem stricte procesowym, nie wymagającym, a wręcz nie nadającym się do wykonania.
Zatem zaskarżone do Sądu postanowienie nie nakłada obowiązków podlegających wykonaniu, a więc nie posiadając przymiotu wykonalności - węzła praw i obowiązków - nie może podlegać wstrzymaniu jego wykonanie.
Mając powyższe na uwadze Sąd, w oparciu o art. 61 § 3 a contrario ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.