Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Starosty [...] o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Starosty [....] na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez gminę własności nieruchomości postanawia: odmówić przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa, po rozpatrzeniu odwołania Wójta [...], uchyliła w całości decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] i odmówiła stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez gminę [...] własności nieruchomości położonych w jednostce ewidencyjnej [...], obręb [...], ozn. w ewid. gruntów jako działki nr [...] i [...].
Jak wynika z akt administracyjnych sprawy, decyzja Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej została doręczona Staroście [...] 17 grudnia 2013 r. Termin do wniesienia skargi upłynął zatem w dniu 16 stycznia 2014 r.
Na powyższą decyzję Starosta [...] w dniu 30 stycznia 2014 r. (data stempla pocztowego) wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia.
W uzasadnieniu wniosku Starosta [...] wskazał, iż skarga na powyższą decyzję pierwotnie nadana została w dniu 15 stycznia 2014 r. Jednakże z uwagi na podanie nieaktualnego adresu organu (tj. ul. Batorego 5 w Warszawie), korespondencja zawierająca przedmiotową skargę została zwrócona do skarżącego z adnotacją "adresat wyprowadził się". Zwrot ww. przesyłki do skarżącego nastąpił w dniu 27 stycznia 2014 r., a zatem 7-dniowy termin na złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został zachowany.
Strona podniosła również, iż z treści zaskarżonej decyzji nie wynikała zmiana siedziby organu. Tymczasem to na organie, tj. na Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej, spoczywał obowiązek wskazania właściwego adresu, na który miała być przesłana ewentualna skarga. Powyższe powinno zostać określone w decyzji (w jej nagłówku bądź pouczeniu o możliwości złożenia skargi).
W tej sytuacji nadanie skargi w dniu 30 stycznia 2014 r. z przekroczeniem 30-dniowego terminu do jej złożenia, wynika całkowicie z przyczyn niezawinionych przez skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Z art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) wynika, że warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności jest spełnienie się łącznie trzech przesłanek, a mianowicie: wniesienia przez stronę wniosku o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od czasu ustania przeszkody, która uniemożliwiła jej dochowania terminu, dokonanie jednocześnie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano, oraz uprawdopodobnienie, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony.
Przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie w przypadku, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna uchybienia terminowi istniała przez cały czas, aż do momentu jej ustania (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2006, s. 207-209). Kryterium braku winy, jako przesłanki przywracającej termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności strony przy dokonaniu tej czynności (tak: NSA w wyroku z dnia 11 lutego 2003 r., II SA 4162/01, Monitor Prawniczy 2003, nr 8, s. 340). O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Natomiast dopuszczenie się choćby lekkiego niedbalstwa przez stronę, czy też niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw winny skutkować odmową przywrócenia terminu do dokonania określonej czynności.