Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wójta Gminy O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: odrzucić skargę.
Decyzją z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] Wójt Gminy O. ustalił obowiązek wpłaty kwoty [...] zł z tytułu udziału w kosztach geodezyjnych scalenia i podziału na działki budowlane nieruchomości na obszarze oznaczonym w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy O. symbolem [...] i [...], położonej w miejscowości O. oraz wypłaty na rzecz H. i J. O. kwoty [...] zł z tytułu rozliczenia w gotówce za nieekwiwalentną powierzchnię działek budowlanych otrzymanych w wyniku scalenia i podziału w stosunku do powierzchni nieruchomości posiadanych przed scaleniem (z uwzględnieniem proporcjonalnego pomniejszenia o powierzchnię pod drogi).
Po rozpatrzeniu odwołania H. i J. O. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...] uchyliło w całości zaskarżone rozstrzygnięcie i umorzyło postępowanie organu I instancji.
Na powyższą decyzję skargę wniósł Wójt Gminy O.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] wniosło o jej odrzucenie podnosząc, że organ który wydawał decyzję w sprawie w pierwszej instancji nie ma legitymacji do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję organu odwoławczego wydaną w tejże sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Zgodnie z art. 50 § 2 p.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.
Warunkiem dopuszczalności skargi jest jej wniesienie przez podmiot, któremu w myśl art. 50 § 1 lub 2 p.p.s.a. przyznano legitymację do jej wniesienia.
Nie budzi wątpliwości, że skarżąca Gmina nie należy do drugiej ze wskazanych powyżej kategorii podmiotów określonych w art. 50. W związku z powyższym przyjąć należy, iż aby mogła wnieść skutecznie skargę, musi legitymować się interesem prawnym, rozumianym jako istnienie związku miedzy sferą jej indywidualnych praw i obowiązków, a zaskarżonym aktem lub czynnością. Skarga gminy "może dotyczyć tylko jej "własnej sprawy administracyjnej" rozumianej jako przewidziana w przepisach prawa administracyjnego możliwość konkretyzacji uprawnień i obowiązków stron stosunku administracyjno-prawnego, którymi są organ administracji publicznej i indywidualny podmiot nie podporządkowany organizacyjnie temu organowi" (postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 30 lipca 2007r., sygn. akt II SA/Gd 527/07). Od tak pojmowanego interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, tj. sytuację, w której dany podmiot jest wprawdzie bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, nie może jednak tego zainteresowania poprzeć przepisami prawa, mającymi stanowić podstawę skierowanego żądania w zakresie podjęcia stosownych czynności organu administracji (wyrok NSA z 26 października 1999r., sygn. akt IV SA 1693/97; wyrok NSA z 27 września 1999r., sygn. akt IV SA 1285/98; postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 30 lipca 2007r., sygn. akt II SA/Gd 527/07).