Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu - Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata Ł. B. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi M. C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [---] nr [---] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania podatkowego w sprawie umorzenia łącznego zobowiązania pieniężnego za 2003 r. postanawia: przyznać pełnomocnikowi adw. Ł. B. wynagrodzenie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej na zasadzie prawa pomocy, w kwocie 146,40 (słownie: sto czterdzieści sześć 40/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 5 lutego 2007 r., przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Na tej podstawie, po wystąpieniu do Okręgowej Rady Adwokackiej w W., na pełnomocnika M. C. został wyznaczony adwokat Ł. B., któremu skarżący udzielił odpowiedniego pełnomocnictwa. Pełnomocnik reprezentował stronę skarżącą w postępowaniu przed Sądem I instancji, który zasądził na jego rzecz wynagrodzenie za zastępstwo procesowe. Po doręczeniu wyroku wraz z uzasadnieniem, wnioskodawca sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej i wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu za dokonanie powyższej czynności.
Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, ze zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wyznaczony profesjonalny pełnomocnik otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zgodnie z treścią § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, adwokatowi prowadzącemu sprawę w I instancji przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50 % stawki minimalnej, określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 powyższego rozporządzenia, jednak nie mniej niż 120 zł. Stawkę minimalną w przedmiotowej sprawie określa § 18 ust. 1 pkt 1 lit.c) i wynosi ona 240 zł.
Sąd zatem uznał, że należy przyznać wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w wysokości 120 zł, podwyższone o kwotę podatku od towarów i usług - 26,40 zł, na podstawie § 2 ust. 3 powoływanego rozporządzenia.
Wobec powyższego, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy procesowej, postanowiono jak w sentencji.