Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Grzegorz Gocki Asesor sąd. Marzena Łozowska Protokolant st. sekr. sąd. Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 kwietnia 2004 r. sprawy ze skargi Z. M. na uchwałę Rady Miejskiej w Kędzierzynie -Koźlu z dnia 27 marca 2003 r. Nr VII/78/2003 w przedmiocie zmian w budżecie miasta na rok 2003. p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
W dniu 13 maja 2003 r. Z. M. wniosła skargę na uchwałę nr VII/78/2003 Rady Miasta Kędzierzyna-Koźla z dnia 27 marca 20003 r. w sprawie zmian w budżecie miasta na rok 2003 w części dotyczącej wprowadzenia nowego zadania w postaci budynku komunalnego przy ul. [...] w K. W uzasadnieniu skargi podkreślono, że uchwała jest nieważna, gdyż jest sprzeczna z opinia społeczną, a mieszkańcy sprzeciwiają się budowie domu wielorodzinnego na osiedlu domków jednorodzinnych. W pismach adresowanych do Sądu strona skarżąca akcentowała, że sprawa dotyczy budowy domu na działce, którą wcześniej dzierżawiła a teraz umowa dzierżawy wygasła i została wyrokiem sądu eksmitowana.
Skarżąca dwukrotnie wzywana do podania czy żądała od Rady Miasta Kędzierzyna-Koźla do usunięcia naruszenia prawa wskazała, że składała pisma do Samorządowego Kolegium Odwoławczego oraz zgłaszała "propozycję ustną w Gminie".
W odpowiedzi na skargę Gmina Kędzierzyn-Koźle wniosła o oddalenie skargi. W uzasadnieniu podkreślono, że skarżąca przed wniesieniem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie wzywała Rady Gminy do usunięcia naruszenia prawa ani nie wykazała interesu prawnego. W związku z tym nie wykazała, że spełnia warunki określone w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. nr 74, poz. 368 ze zm.).
W piśmie z dnia 26 kwietnia 2004 r. Z. M. podtrzymała zarzuty zawarte w skardze.
Na rozprawie w dniu 30 kwietnia 2004 r. pełnomocnik Gminy Miasta Kędzierzyna-Koźla wniósł o oddalenie skargi i dodał, ze skarżąca ani w formie pisemnej, ani ustnej nie wzywała Rady Gminy o zmianę zaskarżonej uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. z 2001 r. Dz. U. nr 142, poz. 1591 ze zm.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. W sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym. W sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 94.
W postanowieniu z dnia 30 listopada 2000 r. sygn. akt I SA 794/00 (opubl. w: Baza Komputerowa Wydawnictwa LEX nr 57172) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że zgodnie z przepisem art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaskarżyć uchwałę organów gminy można dopiero po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia. Określenie "bezskuteczne wezwanie" oznaczać może zarówno brak jakiejkolwiek reakcji ze strony organu gminy, jak i wyrażoną wyraźnie odmowę usunięcia naruszenia, która musi być w formie uchwały. W obu wypadkach ustawa o samorządzie gminnym odsyła do stosowania przepisów o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym (ust. 3 art. 101). Podobny pogląd wyraził NSA w wyroku z dnia 10 grudnia 1999 r. sygn. akt IV SA 1951/98 opubl. w: Baza Komputerowa Wydawnictwa LEX nr 48224) wskazując, iż art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym nie nakłada na organy gminy obowiązku zajmowania stanowiska na piśmie w odniesieniu do tego wystąpienia, a brak odpowiedzi nie ma żadnego wpływu na legalność kwestionowanego aktu. Skierowanie przed wniesieniem skargi wezwania do usunięcia naruszenia jest wyłącznie niezbędną czynnością procesową, którą musi dopełnić strona przed wniesieniem skargi na uchwałę, o jakiej mowa w cytowanym przepisie.
W rozpatrywanej sprawie skarżąca Z. M. nie wzywała Rady Gminy Kędzierzyna-Koźla do usunięcia naruszenia prawa. W prawie brak pisma adresowanego do tego organu gminy oraz brak jest ustnego protokołu przyjęcia takiego wezwania. A zatem skarżąca przed wniesieniem skargi nie dopełniła koniecznego warunku określonego w art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. z 2001 r. Dz. U. nr 142, poz. 1591 ze zm.).
Z tych względów na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270) w związku z art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę _ Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1271 ze zm.) należało skargę odrzucić.