Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma, Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec (spr.), Sędzia WSA Maria Grabowska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Celestyna Niedziela, po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2017 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. C. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy B.-Z. w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranej opłaty p o s t a n a w i a 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącej A. C kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu.
A.C., pismem z 8 grudnia 2016 r., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy B. - Z. (dalej organ). Skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do wydania, w terminie 14 dni, decyzji administracyjnej w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranej opłaty za korzystanie z dworca autobusowego "Poprzeczna" w B.-Z..
W skardze podniosła, że pismem z 12 kwietnia 2016 r. zwróciła się do organu o zwrot wyżej tej opłaty. Burmistrz Miasta i Gminy B. - Z. nie odniósł się do jej wezwania, jaki również nie spełnił żądanego roszczenia. W związku z powyższym, skierowała pozew o zapłatę do sądu powszechnego. Sąd Rejonowy w Busko - Zdrój, postanowieniem z 1 sierpnia 2016 r. sygn. akt I Nc 4878/16 odrzucił pozew uzasadniając, że nie jest władny do rozpatrzenia przedmiotowej sprawy. Strona, zgodnie z wykładnią przedstawioną w ww. postanowieniu, podaniem z 10 sierpnia 2016 r. zwróciła się do organu o wydanie decyzji w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranej opłaty wraz z odsetkami i kosztami procesu. Decyzja taka przez organ nie została wydana, co uzasadnia przyjęcie, że organ dopuścił się bezczynności.
W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o oddalenie skargi bowiem w jego ocenie dopuszczalną drogą dochodzenia roszczeń, których podstawę stanowi nienależnie pobrana opłata za korzystanie z przystanków i dworców, jest droga przed sądem powszechnym.
Na rozprawie, w dniu 16 lutego 2017 r. organ wniósł o odrzucenie skargi z powodu uprzedniego niewyczerpania przez skarżącą trybu z art. 37 k.p.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje.
Przepis art. 3 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718), dalej: ustawy p.p.s.a., stanowi, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne (pkt 1), postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty (pkt 2) oraz bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w tych przypadkach (pkt 8). O bezczynności organu można mówić wtedy, gdy organ nie podjął w sprawie działań, pomimo tego, że do ich podjęcia obligowały go obowiązujące przepisy prawa. Zgodnie z treścią art. 52 § 1 ustawy p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przepis art. 52 § 2 ustawy p.p.s.a. stanowi natomiast, że przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Przy czym środkiem zaskarżenia są również zażalenie i wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, o których mowa w art. 37 § 1 ustawy z 14 czerwca
1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) dalej: K.p.a. Przepis ten stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Powyższe przepisy oznaczają, że jeżeli stronie służyły środki zaskarżenia w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, to nie jest możliwe bez wyczerpania trybu odwoławczego wniesienie skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Z akt sprawy wynika, że A. C. domagała się wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranej opłaty za korzystanie z dworca autobusowego w B. - Z.. Brak działania organu zmierzającego do realizacji żądania strony (wydania decyzji), w sytuacji uznania przez skarżącą takiego zachowania za bezczynność organu, powinno być poprzedzone skierowaniem zażalenia do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K.
( art. 37§1 k.p.a). Takiego zażalenia skarżąca nie składała.
Mając powyższe na uwadze należy podnieść, że skarga A. C., wniesiona bez uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia jest niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy p.p.s.a., o czym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach orzekł w sentencji postanowienia. Orzeczenie o zwrocie wpisu wynika natomiast z art. 232 § 1 pkt 1 ustawy p.p.s.a., zgodnie, z którym sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego.