Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Marta Wojciechowska po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2014r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. na bezczynność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o umorzenie należności z tytułu składek postanawia: 1. odrzucić skargę 2. zwrócić z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (sto złotych), uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.
A. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na bezczynność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o umorzenie należności z tytułu składek na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna, ponieważ sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Stosownie do art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej zwanej dalej P.p.s.a.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organu w wydaniu decyzji administracyjnej. Nie oznacza to jednak, że sąd administracyjny jest właściwy do orzekania w tym przedmiocie w stosunku do wszystkich decyzji administracyjnych.
W niniejszej sprawie zarzucono Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych bezczynność w związku z pozostawieniem bez rozpoznania wniosku o umorzenie należności z tytułu składek na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą ( Dz.U. 2012 poz.1551).
Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, na wniosek osoby podlegającej w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009 r. obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych przy spełnieniu warunków określonych w pkt 1 i 2, umarza się nieopłacone składki na te ubezpieczenia za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009 r. oraz należne od nich odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, koszty upomnienia, opłaty dodatkowe, a także koszty egzekucyjne naliczone przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję określającą warunki umorzenia (ust.8).
Przy czym stosownie do art. 1 ust. 16 wymienionej ustawy, od decyzji, o których, mowa w ust. 8 i 13, przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i na zasadach określonych w art. 83 ust. 2, 3 i 5-7 ustawy wymienionej w ust. 1.
Ustawą wymienioną w ust. 1 jest ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz.U.2013.1442 ze zm.), zgodnie z którą na podstawie art. 83 ust. 2 od wydanej przez ZUS decyzji przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.). Także w przypadku bezczynności ZUS, tj. w razie niewydania decyzji w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia wniosku o świadczenie lub inne roszczenie (art. 83 ust. 3 tejże ustawy).
Jak wynika z przywołanych przepisów, w sprawach wniosków o umorzenie należności z tytułu składek na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą przewidziano drogę postępowania przed sądem powszechnym, a nie administracyjnym. Dotyczy to również skarg na bezczynność organów w tych sprawach.
Zatem, zgodnie z art. 1 ust. 16 wymienionej ustawy, wyłączona jest kognicja sądów administracyjnych w takich sprawach.
Wobec tego, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 w zw. z art. 58 § 3 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji, zwracając jednocześnie uiszczony wpis od skargi na podstawie art.232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.