Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.C. na bezczynność Burmistrza [...] w przedmiocie przekazania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie p o s t a n a w i a odrzucić skargę
J.C. wniósł skargę na bezczynność Burmistrza [...] polegającą na nieprzekazaniu Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie jego skargi z 2.10.2009r.
Wobec powyższego wyjaśnić należy, że stosownie do treści art. 1 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2002r. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, która sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Zakres kognicji sądów administracyjnych wynika z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) i wynika z niego, że kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na :
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1 - 3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji sądowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5 podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a.
Ponadto sądy administracyjne orzekają w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w przepisach (art. 3 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
W świetle powyższego sądy administracyjne w zakresie swojej właściwości orzekają m.in. w sprawach skarg na bezczynność organów administracyjnych (art. 3 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).. Z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub co prawda prowadził postępowanie, lecz pomimo ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia czy też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności. Skarga na bezczynność organu jest dopuszczalna tylko w tych granicach, w jakich służy skarga do sądu administracyjnego na decyzje, postanowienia oraz na akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.
Warunkiem dopuszczalności skargi na bezczynność jest więc istnienie podstawy prawnej do określonego zachowania się organu. Przy czym nie zawsze działania lub zachowania organów administracji publicznej objęte będą kognicją sądów administracyjnych.
Odnosząc się do skargi J.C. wyjaśnić należy, że obowiązek przekazania przez organ wniesionej za jego pośrednictwem skargi, wynika z art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, która stanowi, że organ którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi przekazuje ją sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzą na skargę w terminie trzydziestu dniu od dnia jej wniesienia.
Jednakże przekazanie przez organ skargi do sądu administracyjnego nie mieści się w katalogu aktów i czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami, nie jest bowiem działaniem organu w indywidualnej sprawie wynikającej ze stosunku administracyjnoprawnego, podjętego w formie, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a powołanej wyżej ustawy. Wobec powyższego nie może ona podlegać zaskarżeniu do sądu w ramach skargi na bezczynność. Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 tej ustawy Sąd odrzuca skargę, jeżeli wniesienie skargi jest niedopuszczalne z innych przyczyn, niż wykazane w art. 58 § 1 pkt 1 - 5.
W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.