Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.K. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji postanawia odrzucić skargę.
W.K. pismem z dnia 21 lutego 2014 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...].
Zarządzeniem z dnia 31 marca 2014 r. wezwano skarżącego do wskazania, czy przed wniesieniem niniejszej skargi do Sądu, występował do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa w trybie art. 37 § 1 Kpa.
W odpowiedzi z dnia 23 kwietnia 2014 r. skarżący wskazał, że "pisemnie dodatkowo nie zwracał się do SKO z wezwaniem do naruszenia prawa w trybie art. 37 § 1 Kpa". Uważał bowiem, że rozmowy telefoniczne z pracownikami organu oraz korespondencja z Samorządowym Kolegium Odwoławczym prowadzona od "pierwszego odwołania w dniu 5 grudnia 2011 r. do dnia 21 lutego 2014 r." świadczą o wyczerpaniu przez niego "toku postępowania administracyjnego".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej "P.p.s.a."), skarga do sądu administracyjnego jest dopuszczalna po wyczerpaniu środków zaskarżenia jakie służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem administracji. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia przewidziany w ustawie, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W przypadku skargi na bezczynność organu, przed jej wniesieniem do Sądu strona winna wyczerpać środek prawny określony w art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego, zgodnie z którym na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 Kpa, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 Kpa lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Zażalenie lub wezwanie do usunięcia prawa służy kwestionowaniu przekroczenia maksymalnego ustawowego terminu załatwienia sprawy przez organ administracyjny.
W przedmiotowej sprawie warunek ten nie został spełniony. Jak bowiem wynika z akt sprawy oraz pisma skarżącego z dnia 23 kwietnia 2014 r., skarga na bezczynność została złożona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie bez uprzedniego wezwania Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (nad którym nie ma już organu wyższego stopnia) do usunięcia naruszenia prawa.
Wbrew stanowisku skarżącego, ani rozmowy telefoniczne z pracownikami organu, wyrażające dezaprobatę strony co do terminu załatwiania sprawy, ani też ewentualna korespondencja strony z Kolegium, w której brak jest wyraźnego wezwania przez stronę skarżącą organu orzekającego do usunięcia naruszenia prawa, nie może być poczytywane jako skuteczne spełnienie przesłanki o której mowa w art. 37 Kpa.
W konsekwencji niewyczerpanie przez stronę przed wniesieniem skargi środka zaskarżenia, skutkuje jej niedopuszczalnością.
Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.