Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie rozpoznania wniosku o rozstrzygnięcie nadzorcze
Sentencja

Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku W.J. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi W.J. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie rozpoznania wniosku o rozstrzygnięcie nadzorcze postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 4 marca 2008 r., sygn. akt I SAB/Wa 15/08 odrzucił - jako niedopuszczalną - skargę W. J. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie rozpoznania wniosku o rozstrzygnięcie nadzorcze. Odpis nieprawomocnego postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczony został skarżącej w dniu 11 marca 2008 r.

W tej sytuacji W.J. wnioskiem z dnia 17 marca 2008 r., złożonym na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy, wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata, celem wniesienia skargi kasacyjnej od przedmiotowego postanowienia z dnia 4 marca 2008 r.

Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątkowym i uzyskiwanych dochodach zawartego we wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawczyni prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z mężem A. oraz pełnoletnią córką Z.. Źródłem utrzymania skarżącej jest wynagrodzenie ze stosunku pracy w wysokości [...] zł (netto) miesięcznie. Posiadany majątek to dom o powierzchni [...] m² oraz mieszkanie o powierzchni [...] m². Wnioskodawczyni zaznaczyła, że nie zna wysokości dochodów uzyskiwanych przez męża i córkę. Oświadczyła ponadto, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem lub radcą prawnym.

W tym stanie sprawy zważono, co następuje:

W myśl art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku.

Zgodnie zaś z art. 245 § 1 - 3 powołanej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 1 i 2).

Podkreślić należy, że instytucja przyznania prawa pomocy jest rozwiązaniem szczególnym. Udzielenie prawa pomocy powinno sprowadzać się do przypadków, gdy sytuacja majątkowa strony jest ciężka, gdy strona pozbawiona jest środków do życia lub posiadane środki są tak niewielkie, że zaspokajają tylko podstawowe potrzeby życiowe. Instytucja powyższa ma na celu umożliwienie dochodzenia swoich praw przed sądem osobom najuboższym, dla których zdobycie środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Każdy wnoszący sprawę do Sądu powinien zaś liczyć się z koniecznością ponoszenia kosztów postępowania zgodnie z przepisami obowiązującego prawa. Występując natomiast z wnioskiem o zwolnienie z obowiązku ponoszenia tych kosztów musi uprawdopodobnić okoliczności przemawiające za uwzględnieniem złożonego w tym przedmiocie wniosku.

Strona 1/2