Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Sędzia WSA Jolanta Dargas po rozpoznaniu w dniu 2 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Z. na przewlekłość Prezydenta [...] w przedmiocie wydania decyzji w sprawie przywrócenia tytułu prawnego do lokalu postanawia: odrzucić skargę.
A. Z. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na "przewlekłe 10-cio letnie na przestrzeni 2009-2019 - biurokratyczne rozpoznawanie i brak jej pozytywnego rozstrzygnięcia - wg. domniemania, iż jest ocierające się o permanentne jej torpedowanie - pomimo przedstawionej kompleksowej argumentacji, dotyczącej złożonego już w 1990 r. wniosku o wydanie merytorycznej opinii - a co za tym idzie - wydanie decyzji o charakterze administracyjnym - a następnie związane z wydaną w 2010 r. decyzją Prezydenta [...] - co wydaje się swego rodzaju bezprawną formą nacisku - mającą na celu pozbawienia najemcy praw obywatelskich - gwarantowanych w Konstytucji RP - m.in. w art. 32 i innych".
W związku z powyższym skarżący wniósł o - wydanie pozytywnej decyzji administracyjnej w sprawie przywrócenia tytułu prawnego do lokalu, uznanie zawartych w ww. pismach wniosków, dotyczących zmiany statusu najmowanego lokalu, uznania działań i zabiegów najemcy dotyczących przekształcenia najmowanego od 27 lat lokalu dla wieloletnich najemców - gwarantujących im prawo pierwokupu, uznanie, iż wypowiedzenie umowy najmu i pozbawienia tytułu prawnego do ww. lokalu było bezprawne i uznaniowe przez pracowników [...], uznanie, iż tzw. przeciąganie sprawy przez 10 letni okres braku wydania przez ww. organ decyzji o charakterze administracyjnym miał na celu urzędnicze oczekiwanie na zmianę, czy też ich nowelizację - a tym samym na nadinterpretację jednoznacznych przepisów i artykułów zawartych w Konstytucji RP, nasilające się we okresie ostatnich 10 lat, uznanie, iż interpretacja dostarczanych przez najemcę dokumentów jednoznacznie wskazywała, iż uznanie na przestrzeni najmu ww. lokalu najemca praw nabył prawa, których urzędnicy [...] pragnęli go pozbawić.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o odrzucenie skargi, ewentualnie o jej oddalenie w całości.
Organ uzasadnił, że Sąd Rejonowy [...] w [...] wyrokiem z [...] maja 2016 r., sygn. akt [...] oddalił powództwo [...] o eksmisję z lokalu użytkowego nr [...], położonego w budynku przy [...] nr [...] w [...]. Wyrok ten utrzymał w mocy Sąd Okręgowy. Podniósł ponadto, iż Zarząd [...] w uchwale z [...] stycznia 2012 r., nr [...] nie wyraził zgody na zmianę przeznaczenia lokalu, zajmowanego przez skarżącego, z usługowego na mieszkalny. Poza tym zmiana przeznaczenia tego lokalu na mieszkalny spowoduje wypowiedzenie umowy i wynajęcie lokalu mieszkalnego, zgodnie z odpowiednią procedurą.
Zarządzeniem z dnia [...] maja 2019 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzeczenia skargi (art. 58 § 1 pkt 3 ppsa) przez sprecyzowanie skargi i wskazanie w rozpoznaniu jakiego wniosku wniósł skargę na bezczynność, tj. konkretne wskazanie przedmiotu wniosku i jego daty oraz został wezwany do wskazania, czy przed złożeniem skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania występował do organu wyższego stopnia z ponagleniem, w trybie art. 37 kpa.
W odpowiedzi na powyższe wystapienie skarżący wskazał, że wnosi skargę na Prezydenta [...], na podstawie art. 227 kpa, powtórzył powołane uprzednio stwierdzenia zawarte w skardze oraz swoje wnioski.