Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia odrzucić skargę.
J. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Wojewody [...] z uwagi na "rażące łamanie prawa Wojewody [...] - Skarbu Państwa w przedmiocie sprawy odszkodowania, zwrotu mieszkania własnościowego kawalerki w zamian za zagrabioną, przejętą bezprawnie własność nieruchomość [...].
Zarządzeniem z 13 października 2009 r. Sąd wezwał J. M. m. in. do udzielenia informacji, w terminie 7 dni od doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi, czy przed wniesieniem do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargi na bezczynność Wojewody [...], złożył w trybie art. 37 kpa zażalenie do organu wyższego stopnia nad organem właściwym do rozpoznania sprawy.
W odpowiedzi na wezwanie J. M. wyjaśnił, że przedmiotowe zażalenie wniósł do Wojewody [...] za pośrednictwem Prezydenta W. w dniu 24 listopada 2008 r. Jak wynika z samego pisma jest to data wniesienia zażalenia do Kancelarii Głównej [...] Urzędu Wojewódzkiego w W.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Na wstępie zaznaczyć należy, że skuteczne wniesienie do sądu skargi na bezczynność jest uwarunkowane uprzednim wyczerpaniem przez skarżącego określonych środków zaskarżenia. Stosownie bowiem do treści art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2004 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę (w tym skargę na bezczynność) można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one stronie w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Kodeks postępowania administracyjnego w art. 37 § 1 stanowi, że w przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 lub ustalonym w myśl art. 36 stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia.
Oznacza to, że w niniejszej sprawie wniesienie do sądu skargi na bezczynność organu jest możliwe wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 kpa, ponieważ zażalenie, o którym mowa w tym przepisie, jest równoznaczne ze środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 52 § 1 powołanej ustawy.
Dokonując oceny dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy stwierdzić należy, że w nadesłanych do Sądu aktach administracyjnych sprawy brak jest dokumentów potwierdzających, że skarżący przed wniesieniem skargi na bezczynność Wojewody [...] występował do organu wyższej instancji z zażaleniem o którym mowa w art. 37 kpa. W szczególności za dokument taki nie można uznać wskazanego przez stronę zażalenia - odwołania z dnia 24 listopada 2009 r., bowiem jak wynika z treści tego pisma jest ono adresowane do Wojewody [...] czyli do organu, którego bezczynność J. M. skarży.
Uznając zatem, że J. M. wbrew ustawowemu obowiązkowi nie skorzystał z prawa wniesienia zażalenia w trybie art. 37 kpa, jego skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.