Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Skarbu Państwa w przedmiocie rozpoznania zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Sobielarska po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. L. na bezczynność Ministra Skarbu Państwa w przedmiocie rozpoznania zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie postanawia 1) odrzucić skargę; 2) zwrócić skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Skarbu Państwa
Uzasadnienie

Pismem z dnia 30 września 2008 r. Z. L. reprezentowana przez pełnomocnika wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Skarbu Państwa w przedmiocie rozpoznania zażalenia na niezałatwienie przez Wojewodę [...] sprawy w terminie.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie (ewentualnie oddalenie) wskazując jednocześnie, że bezczynność Ministra Skarbu Państwa w przedmiocie rozpoznania zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2008 r. - Prawo o postępowaniu przed Sądami Administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej ppsa, sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje między innymi skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a powołanej ustawy.

Stosownie zaś do treści art. 52 § 1 ppsa, wniesienie skargi na bezczynność organu jest dopuszczalne po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem i tylko w przypadkach wskazanych w art. 3 § 2 pkt 8 powołanej ustawy.

W myśl przepisu art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. Nr 98, poz. 1071) zwanej dalej kpa, na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 lub ustalonym w myśl art. 36 tej ustawy, przysługuje stronie zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia (§1). Organ ten uznając zażalenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających naruszeniu terminów załatwienia sprawy w przyszłości (§ 2).

W orzecznictwie przyjmuje się, że wniesienie zażalenia w trybie art. 37 § kpa jest wyłącznie warunkiem formalnym wystąpienia przez stronę ze skargą do sądu administracyjnego na bezczynność organu I instancji, który pozostaje w zwłoce i nie może być traktowane jako odrębne i samodzielne postępowanie administracyjne (por. postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 16 listopada 2004 r., sygn. akt II SAGd 715/04 LEX nr 203317). Wniesienie zażalenia powoduje natomiast powstanie uprawnienia do wniesienia skargi na bezczynność organu I instancji niezależnie od tego, czy organ wyższego stopnia po złożeniu zażalenia podjął jakiekolwiek czynności określone w art. 37 § 2 kpa (por. postanowienie NSA w Warszawie z dnia 29 stycznia 2002 r., sygn. akt IV SAB 210/01).

Zauważyć należy, że postanowienie organu administracji publicznej wyższego stopnia wydane na skutek zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie nie kończy postępowania administracyjnego i nie rozstrzyga sprawy co do istoty. Na wskazane wyżej postanowienie nie służy również zażalenie. Rozstrzygniecie to nie mieści się zatem w katalogu orzeczeń wymienionych w art. 3 § 2 pkt 2.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny i prawny, stwierdzić należy, że skarga działającej przez pełnomocnika Z. L., na bezczynność Ministra Skarbu Państwa w przedmiocie rozpoznania zażalenia wniesionego na podstawie art. 37 kpa na niezałatwienie przez Wojewodę [...] sprawy w terminie jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu (por. postanowienie NSA w Warszawie z dnia 8 lutego 1995 r., sygn. akt I SAB 86/94, ONSA 1996/1/39).

W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.

O zwrocie wpisu Sąd postanowił na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 lit. a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Skarbu Państwa