Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. C. na bezczynność Starosty [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 12 kwietnia 2011 r. R. C. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Starosty [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] października 2005 r. nr [...], po wydaniu przez Wojewodę [...] postanowienia z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...].
Pismem z dnia 28 czerwca 2011 r., w odpowiedzi na wezwanie Sądu z dnia 17 czerwca 2011 r., skarżący poinformował, że nie składał do organu wyższego stopnia zażalenia na niezałatwienie przez Starostę [...] sprawy w terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej "P.p.s.a.") skargę do sądu administracyjnego wnosi się po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 P.p.s.a.). W przypadku, gdy stronie przysługuje prawo wniesienia jednego z tych środków, wniesienie skargi do sądu administracyjnego jest niedopuszczalne. Z przepisów tych jednoznacznie wynika, że warunkiem prawidłowego wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest wyczerpanie środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu administracyjnym.
Przepis art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej "kpa") stanowi z kolei, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Z treści pisma skarżącego z dnia 28 czerwca 2011 r., jak również z nadesłanych do Sądu akt administracyjnych sprawy wynika, że skarżący, przed wniesieniem skargi do Sądu, nie wystąpił - w trybie art. 37 § 1 kpa - a do organu wyższego stopnia z zażaleniem na niezałatwienie przez Starostę [...] sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa.
Z uwagi na to, że skarga została wniesiona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z pominięciem administracyjnego toku instancji jest ona niedopuszczalna.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.