Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący asesor WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Syndyka masy upadłości Przedsiębiorstwa [...] w W. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nabycia przez gminę z mocy prawa własności nieruchomości postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić ze Skarbu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie) na rzecz skarżącego Syndyka masy upadłości Przedsiębiorstwa [...] w W. kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego. .
W dniu 14 listopada 2008 r. Syndyk masy upadłości Przedsiębiorstwa [...] w W. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Wojewody [...] w rozpoznaniu wniosku komunalizacyjnego Gminy W. z dnia 26 września 1996 r. o stwierdzenie nabycia przez [...] Gminę W. z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. nieodpłatnie własności nieruchomości położonej w W. przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka ewidencyjna nr [...] w obrębie [...] o pow. [...] m2.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Z powołanych regulacji wynika zatem, że wyczerpanie stosownych środków zaskarżenia jest podstawową przesłanką dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego. W przypadku skargi na bezczynność organu, wyczerpanie środków zaskarżenia następuje poprzez wniesienie środka przewidzianego w art. 37 § 1 kpa. Zgodnie z tym przepisem, na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa lub ustalonym w myśl art. 36 kpa stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia.
W niniejszej sprawie organem administracji publicznej wyższego stopnia nad Wojewodą [...] jest Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji i to do niego należało wnieść - przed złożeniem skargi do Sądu na bezczynność - zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie przez Wojewodę [...].
Ze zgromadzonego w rozpoznawanej sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że przed wniesieniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Wojewody [...], skarżący nie wyczerpał trybu przewidzianego w art. 37 § 1 kpa, gdyż nie wniósł stosownego zażalenia do organu administracji publicznej wyższego stopnia.
Z powyższych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia, rozstrzygając o zwrocie wpisu od skargi w oparciu o art. 232 § 1 pkt 1 lit. a powołanej ustawy.