Sprawa ze skargi na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania zażalenia na bezczynność Starosty Powiatu [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie NSA Anna Lech (spr.) WSA Daniela Kozłowska Protokolant Iwona Kosińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi I. C., B. F. i B.M. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania zażalenia na bezczynność Starosty Powiatu [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

I. C., B. F. i B. M. złożyli skargę na bezczynność Wojewody [...] w rozpatrzeniu zażalenia na bezczynność Starosty Powiatu [...] w sprawie o zwrot nieruchomości położonej w W. przy ul. [...].

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie i wyjaśnił, w dniu [...] czerwca 2002 r. skierował do Starosty Powiatu [...] pismo, w którym na podstawie art. 37 § 2 kpa wyznaczył w przedmiotowej sprawie dwumiesięczny termin na zakończenie postępowania i podjęcie stosownego rozstrzygnięcia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

zgodnie z art. 37 § 1 kpa stronie służy zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie, które składa się do organu wyższego stopnia. Skarżący w niniejszej sprawie zwrócili się do Wojewody [...] z zażaleniem na bezczynność Starosty Powiatu [...] w rozpatrzeniu sprawy o zwrot nieruchomości położonej w W. przy ul. [...], wyczerpali zatem obowiązek wynikający z art. 37 § 1 kpa.

Niezależnie od tego czy organ wyższego stopnia zajmie stanowisko w sprawie takiego zażalenia oraz niezależnie od tego jakie to będzie stanowisko, to stronie nie przysługuje na nie zażalenie, a jedynie skarga do sądu administracyjnego na bezczynność organu rozpatrującego sprawę co do istoty, to jest w tej sprawie Starosty Powiatu.

Wskazać tu jednak należy, że stanowisko organu wyższego stopnia po rozpatrzeniu zażalenia z art. 37 § 1 kpa powinno mieć postać postanowienia, o którym mowa w art. 123 kpa.

Zgodnie z art. 37 § 2 kpa na takie postanowienie nie przysługuje zażalenie.

Natomiast w myśl art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) kontrola działalności administracji publicznej przez sąd administracyjny obejmuje orzekanie w sprawach skarg na te postanowienia wydawane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie.

Z tych względów sąd uznał, że wniesienie skargi jest niedopuszczalne i na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1