Sprawa ze skargi I. R. na przewlekłe prowadzenie przez Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją umarzającą postępowanie o stwierdzenie nieważności orzeczenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Chaciński Sędziowie: WSA Marta Kołtun-Kulik spr.) WSA Iwona Maciejuk Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi I. R. na przewlekłe prowadzenie przez Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją umarzającą postępowanie o stwierdzenie nieważności orzeczenia postanawia: 1. odrzucić skargę 2. zwrócić skarżącej I. R. wpis sądowy w kwocie 100 (sto) złotych z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Uzasadnienie strona 1/2

I.R., pismem z dnia 25 kwietnia 2013 r., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie prowadzonej pod nr [...], której przedmiot dotyczy rozpoznania wniosku skarżącej z dnia 17 lutego 2009 r. o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej [...] z dnia [...] grudnia 1960 r., nr [...] w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej [...], stanowiącej współwłasność A. i S. małż. M., a faktycznie ich spadkobierców: [...].

W uzasadnieniu skargi skarżąca podniosła, że w przedmiotowej sprawie Minister Infrastruktury (dopiero po ponad dwóch latach) wydał decyzję z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...], którą umorzył postępowanie o stwierdzenie nieważności ww. orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] grudnia 1960 r. Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, skarżąca wniosła (pismem z dnia 5 grudnia 2011 r.) wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy. Następnie, I. R. wskazała, że pomimo wyznaczenia przez organ terminu załatwienia sprawy - do dnia 30 kwietnia 2012 r., rozstrzygnięcie na dzień wnoszenia skargi w przedmiocie jej wniosku z dnia 5 grudnia 2011 r. nie zapadło.

W odpowiedzi na skargę, oraz w piśmie z dnia 5 sierpnia 2013 r., Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej wniósł o jej odrzucenie, a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku przez Sąd - o jej oddalenie. Uzasadniając stanowisko w zakresie odrzucenia skargi organ wyjaśnił, że I. R. wniosła skargę do Sądu bez uprzedniego wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa, a zatem bez wyczerpania środków zaskarżenia, o których mowa w art. 37 § 1 k.p.a. Argumentując zaś stanowisko o oddalenie skargi, Minister wyjaśnił, że postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] zawiesił postępowanie z wniosku z dnia 5 grudnia 2011 r. - do czasu otrzymania prawomocnego postanowienia właściwego sądu o nabyciu spadku lub zarejestrowanego notarialnie aktu poświadczenia dziedziczenia.

Następnie, postanowieniem z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] Minister podjął zawieszone ww. postępowanie.

Na wezwanie Sądu o wskazanie, czy przed wniesieniem powyższej skargi do Sądu, skarżąca skierowała do organu wezwanie do usunięcia naruszenia prawa przez organ w trybie art. 37 § 1 k.p.a. - I. R. (pismem z dnia 27 czerwca 2013 r.) poinformowała, że pismem z dnia 26 lipca 2011 r. wypełniła tą przesłankę wnosząc o ustalenie zaistnienia przewlekłości postępowania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje.

Stosownie do art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) dalej: p.p.s.a., który to przepis wprowadza zasadę pierwszeństwa postępowania administracyjnego w stosunku do postępowania sądowego, skargę do sądu administracyjnego można wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia, o ile służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.

Strona 1/2