Sprawa ze skargi A. T. na przewlekłość Wójta Gminy C. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku w sprawie przeniesienia własności gruntów zajętych pod drogę publiczną
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Chaciński (spr.) Sędzia WSA Maria Tarnowska Protokolant specjalista Jolanta Dominiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2012 r. sprawy ze skargi A. T. na przewlekłość Wójta Gminy C. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku w sprawie przeniesienia własności gruntów zajętych pod drogę publiczną postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz A. T. uiszczony wpis sądowy w kwocie 100 (sto) złotych.

Uzasadnienie strona 1/4

A. T. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Wójta Gminy C. postępowania w sprawie zakończenia przez Gminę procedur związanych z wykupem i przeniesieniem własności gruntów zajętych pod drogę publiczną w miejscowości P. Wniósł o określenie terminu zakończenia sprawy i ukarania Wójta Gminy C. grzywną.

W uzasadnieniu skarżący podał, że ugodą sądową zawartą przed Sądem Rejonowym w G. w dniu [...] stycznia 1997 r. w sprawie o sygn. akt [...] przez skarżącego (między innymi) i Wójta Gminy O., w granicach administracyjnych której to Gminy znajdowała się wówczas miejscowość P., Wójt Gminy O. zobowiązał się do:

- wydzielenia pasa drogowego przez działki skarżących,

- oznaczenia nowych granic działek, na koszt skarżących,

- wykupienia od skarżących przejętych na drogę powierzchni działek,

- poniesienia kosztów zawarcia aktów notarialnych przeniesienia własności.

Wójt Gminy O. nie wykonał zobowiązania z ugody sądowej, zaś w wyniku zmiany granic podziału administracyjnego, teren działek objętych wspomnianą ugodą, z dniem 1 stycznia 2000 r. znalazł się w granicach administracyjnych Gminy C.

Oba urzędy przez kolejne lata pozostawały w sporze, która z gmin ma uregulować sytuację prawną przejętych pod drogę publiczną prywatnych terenów, w tym terenu skarżącego. Skargi, składane przez skarżącego do Wojewody [...] oraz Ministra Infrastruktury na przewlekłość postępowania nie przyniosły żadnych rezultatów. Teren drogi publicznej, będący przedmiotem postępowania, nadał pozostaje własnością skarżącego, który jako jego właściciel pokrywa wszystkie zobowiązania finansowe związane z gruntem. Ponadto, wobec braku decyzji podziałowej, przy faktycznym przecięciu terenu pod drogę publiczną, skarżący nie ma możliwości swobodnego rozporządzania swoją nieruchomością.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...], odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez Powiat O. terenów przejętych pod drogę publiczną (w tym terenu skarżącego) i tym samym potwierdził konieczność uregulowania przez Gminę spraw własnościowych w tym zakresie.

W związku z decyzją Wojewody [...] skarżący pismem z dnia

18 maja 2009 r. wystąpił do Starosty Powiatu O. o ostateczne uregulowanie stanu przejętego terenu. W odpowiedzi Starosta Powiatu O. pismem z dnia

21 lipca 2009 r. wskazał jako organ właściwy do załatwienia żądań właścicieli przejętych terenów Wójta Gminy C.

Skarżący pismem dnia 12 sierpnia 2009 r. wyznaczył Wójtowi Gminy C. ostateczny termin wykonania postanowień ugody sądowej na dzień 30 września 2009 r. W odpowiedzi z dnia 15 września 2009 r. Urząd Gminy C. poinformował, że musi dokonać "szczegółowej analizy dokumentów, wobec czego przedłuża termin załatwienia sprawy do dnia 30 listopada 2009 r. Od tego czasu, mimo wielokrotnych interwencji osobistych, sprawa nadal pozostaje nie załatwiona. Urząd Gminy mnoży trudności m. in. żądając przedłożenia decyzji podziałowej przedmiotowej nieruchomości, która to decyzja, o ile w ogóle istnieje, nigdy nie została skarżącemu doręczona. Bezsporny w sprawie stan prawny tj. pozostawanie przez skarżącego właścicielem gruntu będącego drogą publiczną, wydaje się być dla Urzędu Gminy C. zupełnie nieistotny.

Strona 1/4