Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o wpisaniu do rejestru kościołów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Związku Gmin [...] na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o wpisaniu do rejestru kościołów postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zasądzić od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego Związku Gmin [...] kwotę 357 (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] stycznia 2011 r. Związek Gmin [...] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...] orzekającej o umorzeniu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności własnej decyzji z dnia [...] maja 2001 r. o wpisaniu [...] Gminy Wyznaniowej w P. do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych.

Z uzasadnienia skargi wynika, że skarżący w dniu [...] lipca 2010 r. złożył do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...] i mimo upływu ustawowego miesięcznego terminu na załatwienie przedmiotowego wniosku, sprawa nie została do dnia wniesienia skargi rozstrzygnięta.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w odpowiedzi wyjaśnił, że skarga na bezczynność stała się bezprzedmiotowa z uwagi na fakt wydania w dniu [...] stycznia 2011 r. decyzji nr [...]. Do akt administracyjnych sprawy została dołączona wskazana przez organ decyzja.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Stosownie do art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a.), Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organu zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. W trybie w/w artykułu Sąd może tylko orzec o obowiązku wydania decyzji w określonym terminie, nie może natomiast nakazywać organowi sposobu tego rozstrzygnięcia ani też bezpośrednio orzekać o prawach lub obowiązkach skarżącego.

Z powyższego przepisu wynika, że wydanie przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi na bezczynność, nawet wówczas, gdy decyzja podjęta została z naruszeniem terminu przewidzianego do jej wydania (por. wyrok NSA z 16 marca 2000 r., sygn. akt I SAB 201/99).

Jeżeli w toku postępowania sądowoadministracyjnego, przed dniem orzekania w sprawie ze skargi na bezczynność, organ administracji publicznej wyda akt lub podejmie czynność polegającą na podjęciu działań zmierzających do załatwienia sprawy, to - mimo istniejącej zwłoki w załatwieniu sprawy - nie pozostaje on w bezczynności, a co się z tym wiąże postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie jego bezczynności staje się bezprzedmiotowe.

W rozpoznawanej sprawie - po wniesieniu skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, a przed dniem jej rozpoznania przez ten Sąd - Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wydał w dniu [...] stycznia 2011 r. decyzję nr [...] utrzymującą w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...] orzekającą o umorzeniu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2001 r. o wpisaniu [...] Gminy Wyznaniowej w P. do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych.

Okoliczność ta powoduje, że niniejsza skarga na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji stała się bezprzedmiotowa i postępowanie należało umorzyć.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 w związku z art. 54 § 3 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.

O kosztach postępowania sądowego orzeczono na podstawie art. 201 § 1 powołanej ustawy.

Strona 1/1