Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. K. na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji postanawia: odrzucić skargę.
L. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji Wojewody [...] z [...] stycznia 2013 r., nr [...] w sprawie reformy rolnej.
W odpowiedzi na skargę Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniósł o jej odrzucenie, z uwagi na niewyczerpanie trybu z art. 37 § 1 Kpa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje.
Stosownie do art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm. zwanej dalej: p.p.s.a.), który to przepis wprowadza zasadę pierwszeństwa postępowania administracyjnego w stosunku do postępowania sądowego, skargę do sądu administracyjnego można wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia, o ile służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
Z powołanych regulacji wynika zatem, że wyczerpanie stosownych środków zaskarżenia jest podstawową przesłanką dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego.
W przypadku skargi na bezczynność, przed jej wniesieniem do Sądu, strona winna wyczerpać środek prawny określony w art. 37 Kpa, zgodnie z którym na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 Kpa, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 Kpa stronom przysługuje zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Zażalenie (wezwanie do usunięcia naruszenia prawa) służy kwestionowaniu przekroczenia maksymalnego ustawowego terminu załatwienia sprawy przez organ administracyjny.
Jak wynika z akt sprawy L. K. wezwania takiego do właściwego organu, tj. do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, nie skierował. Powyższe potwierdził Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi w odpowiedzi na skargę. W aktach administracyjnych sprawy znajduje się jedynie pismo skarżącego z dnia [...] czerwca 2013 r. zatytułowane "skarga na bezczynność Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi", którego adresatem jest Prezes Rady Ministrów. Z dokumentu z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] wynika, że niniejsze pismo zostało potraktowane jako skarga obywatelska wniesiona w trybie działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego ("Skargi i wnioski"). Tym samym nie stanowi ono wezwania do usunięcia naruszenia prawa, o jakim mowa w art. 37 § 1 Kpa.
Wniesienie skargi do sądu administracyjnego przed wcześniejszym wykorzystaniem przez skarżącego przysługującego mu środka zaskarżenia na drodze administracyjnej w postaci wezwania do usunięcia naruszenia prawa, czyni przedmiotową skargę niedopuszczalną.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.