Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Szmydt (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. B. i A. K. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania odwołania postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącym solidarnie kwotę 100 (sto) złotych tytułem wpisu od skargi.
M. B. i A. K. pismem z dnia [...] listopada 2013 r. wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] odmawiającej przyznania odszkodowania za grunt położony w [...] przy ul. C., stanowiący działkę ew. nr [...] z obrębu [...] o pow. [...] m2.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie i wskazał, że przed wniesieniem skargi na bezczynność, skarżące nie składały zażalenia na niezałatwienie przez organ sprawy w terminie w trybie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267), powoływanej dalej jako "k.p.a.".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Przepis art. 37 § 1 k.p.a. stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Z akt administracyjnych niniejszej sprawy, jak również z treści skargi i odpowiedzi na tę skargę wynika natomiast, że skarżące nie wystąpiły - w trybie art. 37 § 1 k.p.a. - przed wniesieniem skargi do Sądu, do organu wyższego stopnia, tj. właściwego w sprawie ministra, z zażaleniem na niezałatwienie przez Wojewodę [...] sprawy w terminie.
Zgodnie natomiast z treścią art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", skargę do sądu administracyjnego wnosi się po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 P.p.s.a.). W przypadku, gdy stronie przysługuje prawo wniesienia jednego z tych środków, wniesienie skargi do sądu administracyjnego jest niedopuszczalne.
Wskazać przy tym należy, że za zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie nie możne zostać uznane pismo z dnia [...] września 2013 r., w którym pełnomocnik skarżących - r.pr. P. T. wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez wydanie decyzji w przedmiotowej sprawie, a które to pismo skierowane zostało do Wojewody [...], nie zaś do organu wyższego stopnia nad wojewodą. Tym samym w niniejszej sprawie organ wyższego stopnia nie rozstrzygał w trybie art. 37 k.p.a. kwestii bezczynności organu I instancji. Należy podkreślić, że w zażaleniu na bezczynność w trybie art. 37 k.p.a. skierowanym do organu wyższego stopnia strona postępowania wskazuje jednoznacznie, jakiego działania domaga się od organu pozostającego - według niej - w bezczynności. Skoro skarżące tego nie uczyniły, to tym samym nie wyczerpały środków zaskarżenia, o których mowa w art. 52 § 1 P.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.