Sprawa ze skargi N.B. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Władysław Kulon (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi N.B. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę postanawia: I. sprostować z urzędu oczywisty błąd pisarski znajdujący się w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 lutego 2021 r., sygn. I SAB/Wr 581/20 w ten sposób, że w komparycji wyroku w przedmiocie sprawy w miejsce "wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy" wpisać "wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę"; II. sprostować z urzędu oczywisty błąd pisarski w uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 lutego 2021 r., sygn. I SAB/Wr 581/20 w ten sposób, że na stronie trzeciej w wierszu drugim od góry w miejsce "zezwolenie na pobyt czasowy" wpisać "zezwolenie na pobyt czasowy i pracę".

Uzasadnienie

Stosownie do treści art. 156 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) - przywoływanej dalej w tekście jako "p.p.s.a.", sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym.

O sprostowaniu umieszcza się wzmiankę na oryginale wyroku, a na żądanie stron także na udzielonych im odpisach. Dalsze odpisy powinny być zredagowane w brzmieniu uwzględniającym postanowienie o sprostowaniu.

Instytucja sprostowania orzeczeń sądowych (wyroków, postanowień), zarówno w postępowaniu przed sądem cywilnym jak i przed sądem administracyjnym (tożsamość unormowań prawnych) służy przywróceniu rzeczywistej woli składu orzekającego, ilekroć zachodzi pewna niezgodność między rzeczywistą wolą i wiedzą, a ich wyrażeniem na piśmie (por. K. Piasecki Kodeks postępowania cywilnego - komentarz, wyd. C.B. Beck, Warszawa 2001 r., s. 1268).

Judykatura przyjęła, że sprostowanie niedokładności (nieścisłości) należy rozumieć jako właściwe oznaczenie strony bądź podmiotów postępowania czy też ich pełnej nazwy. Błąd pisarski to widoczne niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylna pisownia lub błąd gramatyczny, czy niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów. Błąd rachunkowy to natomiast błąd wynikający z niewłaściwego przeprowadzenia działań arytmetycznych, polegający najczęściej na błędnym działaniu sumowania lub odejmowania. Ostatnią kategorią wymienioną w powołanym przepisie jest "inna oczywista omyłka", które to pojęcie ma znacznie szerszy zakres jednakże jego charakter zbliżony jest do pojęć wymienionych wcześniej.

Mając na uwadze, że taki właśnie błąd pisarski wystąpił w komparycji i uzasadnieniu wyroku z dnia 4 lutego 2020 r., konieczne było jego sprostowanie, co też Sąd uczynił na podstawie art. 156 § 1 i § 2 p.p.s.a.

Strona 1/1