Wniosek W. W. o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta i Gminy P.
Sentencja

Dnia 17 lipca 2008 roku Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach - Wydział I w składzie następującym: referendarz sądowy WSA Agnieszka Karyś-Adamczyk po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2008 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku W. W. o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi W. W. na uchwałę Rady Miasta i Gminy P. p o s t a n a w i a oddalić wniosek o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych.

Uzasadnienie

W dniu 16 czerwca 2008r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wpłynął wniosek skarżącego W.W. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta i Gminy P..

Zgodnie z art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) wniosek taki powinien być złożony na urzędowym formularzu. Skarżący nie dopełnił tego wymagania, w związku z tym za pismem z dnia 23 czerwca 2008r. Sąd przesłał skarżącemu urzędowy formularz PPF i zobowiązał do złożenia wypełnionego w/w formularza w terminie siedmiu dni od daty doręczenia niniejszego pisma pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.

Skarżący w zakreślonym w wezwaniu terminie nadesłał w dniu 7 lipca 2008r. wniosek sporządzony na urzędowym formularzu PPF wnosząc o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych.

We wniosku skarżący oświadcza, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną i synem w wieku 10lat. Według oświadczenia w skład majątku skarżącego i jego rodziny wchodzi mieszkanie wielkości 38m- /współwłasność/ we Wrocławiu - mieszkają w nim córki, dom w Połańcu /współwłasność/ o pow. użytkowej 123,5m-, nieruchomość - las wielkości 1,83ha fizycznych, a także zasoby pieniężne w kwocie ok. 25000zł.

Według oświadczenia źródłem utrzymania rodziny skarżącego są dochody uzyskiwane zarówno przez skarżącego jak i jego żonę z tytułu wynagrodzeń za pracę w łącznej wysokości ok. 14340zł miesięcznie brutto.

Skarżący oświadcza, że wraz z żoną spłaca kredyt zaciągnięty na wykończenie domu w wysokości 50000zł.

Na gruncie obowiązujących przepisów postępowań sądowych obowiązuje zasada, według której koszty sądowe pokrywa strona dochodząca swych roszczeń. Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy.

Instytucja przyznania prawa pomocy przysługuje osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania lub pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. W istocie instytucja ta stanowi pomoc państwa dla osób, które z uwagi na trudną sytuację finansową nie mogą uiścić kosztów bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania dla siebie i rodziny.

Sygn. akt I SO/Ke 5/08

Ubiegający się o taką pomoc winien, więc w każdym wypadku poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania rodziny. Dopiero gdyby poczynione w ten sposób oszczędności okazały się niewystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa.

Strona ubiegająca się przed Sądem Administracyjnym o przyznanie prawa pomocy musi wykazać, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, bądź też ponieść tych kosztów bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Udowodnienie przez wnioskodawcę tych okoliczności daje podstawę do pozytywnego rozpatrzenia wniosku. Jeżeli pokrycie kosztów postępowania sądowego może spowodować, że strona postępowania nie będzie mogła uiścić opłat za usługi konieczne do prawidłowej egzystencji czy kupić żywności należy przyznać stronie prawo pomocy w zakresie pełnym lub częściowym.

Przyznanie prawa pomocy, którego domaga się skarżący ma charakter wyjątkowy i jest stosowane w stosunku do osób charakteryzujących się ubóstwem - przykładowo do takich osób można zaliczyć osoby bezrobotne bez prawa do zasiłku lub osoby ze względu na okoliczności życiowe pozbawione całkowicie środków do życia.

Bezspornie do żadnej z wymienionych grup społecznych skarżący nie należy, a osiąganie przez skarżącego i jego żonę dochodów w wykazanej wysokości oraz posiadanie oszczędności umożliwia planowanie wydatków, a racjonalne gospodarowanie uzyskiwanymi przez skarżącego i jego żonę dochodami oraz oszczędności we własnych wydatkach pozwolą na poniesienie przez skarżącego kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Wnioskodawca wykazuje zadłużenie- kredyt, to jednak należy podkreślić, że zobowiązania cywilnoprawne nie mogą mieć pierwszeństwa przed kosztami postępowanie sądowego.

Ponadto podkreślić należy, iż skarżący w dniu 12 czerwca 2008r. uiścił wpis od skargi w wysokości 300zł, czyli był w stanie zdobyć środki finansowe na dokonanie powyższej wpłaty.

Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w sentencji na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7, art. 243 § 1, art. 244 § 1, art. 245, art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1