Wniosek J. M. o wymierzenie Staroście Powiatu W. grzywny w trybie art. 55 § 1 ppsa 1. wymierza Staroście Powiatu W. grzywnę w wysokości 1000 (jeden tysiąc) złotych płatną w terminie jednego miesiąca od daty uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 2. zasądza od organu Starosty Powiatu W. na rzecz wnioskodawcy J. M. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogdan Wolski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędzia WSA Przemysław Żmich Protokolant Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2010 r. sprawy z wniosku J. M. o wymierzenie Staroście Powiatu W. grzywny w trybie art. 55 § 1 ppsa 1. wymierza Staroście Powiatu W. grzywnę w wysokości 1000 (jeden tysiąc) złotych płatną w terminie jednego miesiąca od daty uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 2. zasądza od organu Starosty Powiatu W. na rzecz wnioskodawcy J. M. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

J. M. w piśmie z 22 marca 2010 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie Staroście Powiatu W. grzywny z powodu niezastosowania się przez ten organ do obowiązku przekazania sądowi administracyjnemu skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.

W uzasadnieniu wniosku J. M. zarzucił, iż 31 grudnia 2009 r. do kancelarii Starostwa Powiatu W. wpłynęła jego skarga skierowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Sąd ten poinformował skarżącego, iż do 22 marca 2010 r. skarga nie została przekazana, co nasuwa przypuszczenie, że Starosta Powiatu W. nie przesłał skargi w terminie miesiąca od dnia jej wniesienia.

Starosta Powiatu W. przy piśmie z 27 kwietnia

2010 r. przekazał do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie akta postępowania w sprawie o ustalenie odszkodowania za grunty zajęte pod drogi publiczne. Organ ponadto wyjaśnił, iż we wniosku z 28 grudnia 2005 r. J. M. zwrócił się do Starosty W. o ustalenie wysokości i wypłatę odszkodowania za grunty zajęte pod część dróg powiatowych - ul. [...] w I.

Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2006 r. Starosta W. zawiesił postępowanie do dnia doręczenia temu organowi ostatecznej decyzji Wojewody [...] stwierdzającej nabycie prawa własności przedmiotowych nieruchomości przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego. W dniu

3 sierpnia 2009 r. wpłynęły do Starostwa W. nieprawomocne decyzje Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2009 r. Starostwo wystąpiło do [...] Urzędu o nadanie klauzuli ostateczności ww. decyzjom. W dniu

21 kwietnia 2010 r. Urząd Wojewódzki w W. przesłał faksem ww. ostateczne decyzje. W piśmie z 21 kwietnia 2010 r. Starosta W. wystąpił do J. M. o wyrażenie opinii w sprawie wysokości odszkodowania.

Na rozprawie w dniu 8 lipca 2010 r. Starosta Powiatu W. przyznał, iż skarga na bezczynność wpłynęła do tego organu i nie została przekazana do Sądu w terminie ustawowym, a także do 8 lipca 2010 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek jest zasadny.

Zgodnie z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: "p.p.s.a.", skargę wniesioną na działanie lub bezczynność organu organ administracji publicznej należy przekazać sądowi wraz z odpowiedzią na skargę oraz aktami sprawy w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. W przypadku niezastosowania się do tego obowiązku sąd może, na wniosek skarżącego, orzec o wymierzeniu organowi grzywny, co wynika z art. 55 § 1 p.p.s.a.

Odnosząc powyższe do wniosku J. M. i przyznanego przez organ faktu niezastosowania się do obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a., Sąd stwierdza, że zaistniały podstawy do wymierzenia organowi grzywny na podstawie art. art. 55 § 1 p.p.s.a. Starosta Powiatu W. nie przekazał bowiem do Sądu w ustawowym terminie skargi J. M. z dnia

30 grudnia 2009 r. na bezczynność tego organu w sprawie ustalenia odszkodowania za grunty zajęte pod drogi publiczne wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.

Ustalając wysokość grzywny Sąd wziął pod uwagę, iż Starosta Powiatu W. uchybił obowiązkom określonym w art. 54 § 2 p.p.s.a.

w szczególny sposób, gdyż nie przekazał skargi nawet pomimo doręczenia temu organowi odpisu wniosku o wymierzenie grzywny. Zatem organ nie tylko dopuścił się zwłoki w wykonaniu obowiązków nałożonych ustawą, ale ponadto w ogóle nie wykonał do dnia rozprawy obowiązku przekazania skargi.

W tym stanie sprawy Sąd, na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

O kosztach Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 200 p.p.s.a.

Strona 1/1