Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Emilia Lewandowska po rozpoznaniu w dniu 21 września 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Gminy Miejskiej K. o wymierzenie grzywny Komisji Majątkowej w W. za nieprzekazanie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej K. na orzeczenie Komisji Majątkowej w W. z dnia [...] września 2006 r., nr [...] w przedmiocie przyznania własności nieruchomości zamiennych postanawia odrzucić wniosek o wymierzenie grzywny.
Gmina Miejska K. pismem z dnia 12 czerwca 2007 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie grzywny Komisji Majątkowej w W. w związku z niedopełnieniem przez organ obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), tj. nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie w terminie trzydziestu dni skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej K. na orzeczenie Komisji Majątkowej w W. z dnia [...] września 2006 r., nr [...] w przedmiocie przyznania własności nieruchomości zamiennych.
W odpowiedzi na wniosek Komisja Majątkowa w W. podniosła, że jest autonomicznym, niemieszczącym się w systemie organów administracji publicznej, ciałem o charakterze arbitrażowym, niewykonującym zadań z zakresu administracji publicznej, powołanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.). Zarówno status ustrojowy Komisji, jak i charakter postępowania regulacyjnego prowadzonego przed Komisją Majątkową pozwalają na stwierdzenie, że Komisja ta nie może być uważana za organ administracji publicznej, a postępowanie regulacyjne nie może być kwalifikowane jako postępowanie administracyjne. Podkreślono, że działalność Komisji Majątkowej, a w szczególności prowadzone przez tą Komisję postępowania nie mogą być kontrolowane przez sąd administracyjny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 54 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ, za pośrednictwem którego strona wnosi skargę, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
W myśl zaś art. 55 § 1 tej ustawy w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, tj. przekazania skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6.
Wymierzenie grzywny jest środkiem dyscyplinującym, mającym na celu doprowadzenie do wykonania przez organ ciążącego na nim obowiązku procesowego.
Treść powołanych przepisów wskazuje jednoznacznie, że warunkiem złożenia wniosku o wymierzenie grzywny jest niewłaściwe postępowanie organu (w rozumieniu art. 5 § 2 kpa), którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, w zakresie ciążącego na organie obowiązku przekazania sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.
W rozpoznawanej sprawie wniosek o wymierzenie grzywny dotyczy Komisji Majątkowej w W., która - w ocenie Sądu - nie jest organem administracji publicznej i nie wydaje aktów administracyjnych podlegających kontroli sądu administracyjnego.