Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Beata Cieloch (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. O.R. D. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 13 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Bd 279/13 w zakresie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi W. O. R. D. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 14 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 r. postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wnioskodawca - W. O. R. D. w W. pismem z dnia 2 października 2013 r. wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 14 marca 2013 r. oraz decyzji Prezydenta Miasta W. z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2012 r. Do wniosku dołączył upomnienie z dnia 12 września 2013 r. wystawione przez organ podatkowy oraz pismo z dnia 25 września 2013 r. zapowiadające wystawienie tytułów wykonawczych. W uzasadnieniu wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji Wnioskodawca wskazał, że realizacja określonego w zaskarżonych decyzjach obowiązku podatkowego może wywołać trudne do odwrócenia skutki, zwłaszcza w czasie wdrażania nowego systemu teleinformatycznego wynikające z przepisów ustawowych. Wnioskodawca w związku tym ponosi znaczne koszty związane z realizacją tego zadania. W ocenie Wnioskodawcy złożenie wniosku o wstrzymanie wykonania wskazanych wyżej decyzji stało się konieczne.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Naczelny Sąd Administracyjny może wstrzymać wykonanie aktu lub czynności na podstawie art. 61 § 3 w zw. z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; zwana dalej : "p.p.s.a."). Strona może więc wnioskować do Sądu o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu również w dacie wnoszenia skargi kasacyjnej, czemu odpowiada kompetencja Naczelnego Sądu Administracyjnego do wstrzymania (na wniosek strony skarżącej) wykonania zaskarżonej decyzji, w razie wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu I instancji. Podstawę do rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji stanowi art. 61 § 3 p.p.s.a. Na mocy tego przepisu Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu, który jest przedmiotem wniesionej skargi, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Chodzi tu o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego bądź wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. Do wykazania, że istnieje takie zagrożenie konieczne jest wskazanie na czym konkretnie polegałoby to naruszenie oraz przedstawienie dokumentów źródłowych, zwłaszcza dotyczących jego sytuacji finansowej oraz majątkowej (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz, Warszawa 2010 r., s. 206).
Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest odstępstwem od zasady wykonania decyzji, tak więc potrzeba wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu powinna być wykazana przez stronę. Wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu pozostawione jest uznaniu Sądu, który może uznać zasadności wstrzymania aktu, pod warunkiem wnikliwego, przekonującego i dokładnego uzasadnienia przez stronę skarżącą wniosku wykazującego potrzebę wstrzymania wykonania aktu w kontekście przesłanek warunkujących wstrzymanie decyzji. Ciężar udowodnienia lub chociażby uprawdopodobnienia, że niebezpieczeństwo takie zachodzi spoczywa na wnioskodawcy. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalone jest stanowisko, że w sytuacji, gdy chodzi o decyzję rodzącą obowiązek zapłaty konkretnej sumy pieniężnej, a zatem rozporządzenia majątkiem podatnika, koniecznym jest wykazanie konkretnych przesłanek wskazujących na trudną sytuację materialną oraz wykazanie, że uszczuplenie tego majątku o kolejne sumy grozi wyrządzeniem znacznej szkody lub spowodowaniem trudnych do odwrócenia skutków (por. postanowienie NSA z dnia 26 stycznia 2010 r. sygn. akt I FZ 481/09, publ. www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Na wnioskodawcy spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia istnienia przesłanek wstrzymania wykonania aktu lub czynności (postanowienie NSA z 11 stycznia 2008 r., II OZ 1002/07, publ. www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Zgodzić się należy z wyrażaną w orzecznictwie tezą, że sąd administracyjny, rozpoznając wniosek, bierze pod uwagę nie tylko okoliczności w nim wskazane, ale też wszelkie okoliczności i dokumenty znane sądowi z urzędu (postanowienie NSA z 10 marca 2008 r., II OZ 209/08, publ. www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Wnioskodawca w odniesieniu do sytuacji majątkowej (co wymagałoby należytego udokumentowania, czego w sprawie nie uczyniono) w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie wykazał zależności pomiędzy wykonaniem decyzji, a niemożliwością wykonania zadań ustawowych. Wymaga także podkreślenia fakt, że obowiązek zapłaty podatku wynika z przepisów prawa i strona nie może skutecznie bronić się przed ich realizacją sugerując, że ma także inne ustawowe zadania nałożone do wykonania. Taka argumentacja nie zasługuje na aprobatę, gdyż świadczy o ignorowaniu realizacji zadań publicznoprawnych kosztem innych zadań. W świetle powyższej argumentacji Wnioskodawcy należy wskazać, że nie zostało uprawdopodobnione zaistnienie przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. Twierdzenia Wnioskodawcy pozostają gołosłowne, bowiem niejasna jest jego sytuacja majątkowa w związku z brakiem jakichkolwiek danych źródłowych.
Podkreślenia wymaga, że sama egzekucja należności pieniężnych nie prowadzi co do zasady do nieodwracalnych skutków, gdyż w razie uchylenia takiej decyzji wyegzekwowane kwoty są zwracane. Sam fakt istnienia obowiązku wykonania decyzji nie może stanowić przesłanki motywującej wniosek o wstrzymanie jej wykonania. Konieczność zapłaty podatku i związane z tym uszczuplenie majątku podatnika są zwykłym następstwem takiej decyzji.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 61 § 3 w związku z art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.