Wniosek w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Andrzej Jagiełło (spr.), Sędziowie Antoni Hanusz, Cezary Koziński, , po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej wniosku Sędziego NSA Zbigniewa Kmieciaka o wyłączenie w sprawie ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 720/14 w sprawie ze skargi A. G. G. G. H. G. Z. G. sp.j. w likwidacji z siedzibą w R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 25 kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: wyłączyć sędziego NSA Zbigniewa Kmieciaka od orzekania w tej sprawie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Wyłączenie sędziego
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

II FSK 4015/14

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 24 stycznia 2017 r. sędzia NSA Zbigniew Kmieciak działając na podstawie art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, dalej, jako: "p.p.s.a.") - wniósł o wyłączenie od orzekania w sprawie ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 sierpnia 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 720/14 w sprawie ze skargi A. G., G.G., H. G., Z. G. spółka jawna w likwidacji z siedzibą w R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 25 kwietnia 2014 r., w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania od decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2011 r. Sędzia uzasadnił swój wniosek tym, że jego żona, B.K. jest zatrudniona w Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Łodzi. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zgodnie z treścią art. 18 § 1 p.p.s.a., sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach: w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki (art. 18 § 1 pkt 1); swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia (art. 18 § 1 pkt 2); osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli (art. 18 § 1 pkt 3); w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron (art. 18 § 1 pkt 4); w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą (art. 18 § 1 pkt 5); w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznawanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator (art. 18 § 1 pkt 6); dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie (art. 18 § 1 pkt 6a); w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej (art. 18 § 1 pkt 7). Również sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego skargą o wznowienie postępowania, nie może orzekać co do tej skargi (§ 3). Jednocześnie zgodnie z treścią art. 19 p.p.s.a., niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18 p.p.s.a., sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Przepis art. 19 p.p.s.a. reguluje przypadek wyłączenia sędziego ze względu na istnienie przesłanki o tzw. względnym charakterze. Oznacza to konieczność oceny każdego konkretnego przypadku. Ustawodawca posługując się pojęciem "okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności", nałożył na sąd obowiązek zbadania, czy owa okoliczność w danej sprawie rzeczywiście istnieje. Wobec braku w tym zakresie kryteriów ustawowych, sąd musi kierować się zasadami doświadczenia życiowego, mając na uwadze fakt, że zgodnie z art. 21 i art. 22 § 2 p.p.s.a., to także do sędziego należy ocena, czy będzie mógł obiektywnie i bez skrępowania rozpoznać sprawę i wydać w niej orzeczenie. W niniejszej sprawie nie występują przesłanki wyłączenia sędziego NSA Zbigniewa Kmieciaka z mocy prawa (art. 18 § 1 i 3 p.p.s.a.), jednakże mając na uwadze wniosek samego sędziego, należało wyłączyć Zbigniewa Kmieciaka od orzekania w sprawie o sygn. akt II FSK 4015/15 na podstawie art. 19 p.p.s.a. Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 22 § 1 i § 2 p.p.s.a. w związku z art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Wyłączenie sędziego
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze