Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Jolanta Sokołowska po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia A. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 608/19 którym odrzucono skargę kasacyjną A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 października 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 608/19 oddalającego skargę A. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 18 lutego 2019 r., nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 24 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 608/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę kasacyjną A. K. (dalej: skarżący) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 października 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 608/19, którym oddalono skargę skarżącego na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 18 lutego 2019 r. w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki.
W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że pełnomocnik skarżącego wniósł, w ustawowym terminie, skargę kasacyjną od ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 października 2019 r.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 13 stycznia 2020 r. wezwano pełnomocnika skarżącego do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej poprzez złożenie wniosku o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie albo złożenie oświadczenia o zrzeczeniu się rozprawy wraz z odpisem tego pisma, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej.
W zakreślonym terminie pełnomocnik skarżącego nadesłał pismo procesowe z dnia 3 lutego 2020 r., w którym zawarł wniosek o rozpoznanie sprawy na rozprawie. Nie przesłał odpisu tego pisma dla strony przeciwnej.
Sąd pierwszej instancji stwierdził, że skoro w odpowiedzi na wezwanie Sądu pełnomocnik skarżącego nadesłał wniosek o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie tylko w jednym egzemplarzu, pomimo wyraźnego wezwania o złożenie wniosku wraz z jego odpisem, to braki formalne skargi kasacyjnej nie zostały prawidłowo uzupełnione. To zaś, stosownie do art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: P.p.s.a.), obligowało Sąd pierwszej instancji do odrzucenia skargi kasacyjnej skarżącego.
Na wskazane na wstępie postanowienie skarżący złożył zażalenie, wnosząc o jego uchylenie w całości. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie:
1) art. 47 § 1 w zw. z art. 177a P.p.s.a. poprzez ich niezastosowanie w sytuacji, gdy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach winien był wezwać pełnomocnika do usunięcie braku formalnego w postaci nadesłania odpisu pisma z dnia 3 lutego 2020 r., zawierającego wniosek o rozpoznanie sprawy na rozprawie, czego w przedmiotowej sprawie nie uczyniono;
2) art. 178 P.p.s.a. poprzez jego zastosowanie w sytuacji, gdy w przedmiotowej sprawie nie było podstaw do odrzucenia skargi kasacyjnej;
3) art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 oraz 78 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 78, poz. 483, ze. zm.; dalej: Konstytucja RP) poprzez nieuzasadnione pozbawienie skarżącego prawa do rozpoznania sprawy przez niezawisły Sąd oraz bezzasadne zamknięcie mu drogi sądowej do dochodzenia swoich praw.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 178 P.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.