Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia A. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1598/07 w przedmiocie ukarania karą grzywny w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 4 lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2007 r. postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1598/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ukarał skarżącą A. P. karą porządkową grzywny w wysokości 1.000 zł.
W motywach rozstrzygnięcia wskazano, że w dniu 6 września 2007 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 4 lipca 2007 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2007 r.
W treści wniesionego pisma procesowego zamieszczono zwroty i wyrażenia ubliżające Sądowi i innym organom państwowym. Skarżąca wskazała w szczególności, że samorządowe kolegia odwoławcze to "bezmyślne zwierzęta", "BEZKARNE SZCZURY; MUŁY; OSŁY; BARANY", "PARCHY NAZISTOWSKO SYJONISTYCZNE ZACHOWUJĄ SIĘ JAK BYDŁO NIEROZUMNE, typu MUŁY, OSŁY, BARANY i KROWY, które ryczą te swoje mu muu muu muu musi POLAK GOJOM PŁACIĆ ZA COŚ, CZEGO NIE POSIADA NA WŁASNOŚĆ". Ponadto strona użyła pod adresem innych podmiotów (Sądu, Rzecznika Praw Obywatelskich, Federacji Konsumentów) szeregu obraźliwych słów, takich jak "BEZWZGLĘDNA BEZCZELNOŚĆ RASISTY SYJONISTY", "Naczelny Sąd Administracyjny ma też w d. zasadę równości wobec prawa", "RASIZM POLSKICH ŻYDÓW w sądownictwie".
Uwzględniając powyższe Sąd pierwszej instancji uznał za zasadne nałożenie na skarżącą kary grzywny na postawie art. 49 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) w związku z art. 29 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie A. P. wniosła o jego uchylenie argumentując, że w uchwale z dnia 25 marca 2003 r., sygn. akt I KZP 1/03 przesądzono, iż art. 49 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych nie ma zastosowania w wypadku naruszenia w piśmie powagi czynności sądowych albo ubliżenia w piśmie skierowanym do sądu temu organowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w sprawie.
Pozostałe wywody skarżącej nie stanowiły merytorycznej polemiki z podjętym rozstrzygnięciem, a jedynie zbiór inwektyw skierowanych do Sądu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 49 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych, w razie naruszenia powagi, spokoju lub porządku czynności sądowych albo ubliżenia sądowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w sprawie, sąd może ukarać winnego karą porządkową grzywny w wysokości do 10.000 złotych lub karą pozbawienia wolności do czternastu dni.
Powołany przepis znajduje zastosowanie w postępowaniu sądowoadministracyjnym na mocy odesłania zawartego w art. 29 ustawy Prawo o ustroju sądów administracyjnych, który w sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie nakazuje odpowiednie stosowanie unormowań przewidzianych w przepisach o ustroju sądów powszechnych.
Mając na uwadze okoliczności rozpatrywanej sprawy nie może ulegać wątpliwości, że ukaranie skarżącej karą grzywny było usprawiedliwione i znajdowało oparcie w przepisach prawa. Poza dyskusją pozostaje bowiem fakt, że sformułowania użyte w skardze urągały powadze Sądu i innym organom państwowym. Słowa i zwroty, jakimi posłużyła się strona są powszechnie uważane za obraźliwe i świadczą o uprzedzeniach narodowościowych. Za oczywiste należy w tej sytuacji uznać, że intencją skarżącej było ubliżenie Sądowi.