Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Jan Rudowski, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 281/17 w zakresie odmowy przywrócenia terminu w sprawie ze skargi M. D. na indywidualną interpretację Ministra Rozwoju i Finansów (organu upoważnionego: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie) z dnia 19 października 2016 r., nr I462-IPPB2.4514.461.2016.1.MZ w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych postanawia sprostować oczywistą omyłkę w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2017 r., sygn. akt II FZ 459/17, w ten sposób, że w wierszu 9 komparycji postanowienia słowa: "Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku" zastąpić słowami: "Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ".
Zgodnie z dyspozycją art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, dalej w skrócie "p.p.s.a."), Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym - art. 156 § 2 p.p.s.a. W myśl art. 166 p.p.s.a. przepis ten znajduje odpowiednio zastosowanie do postanowień.
W wyniku oczywistej omyłki w komparycji postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2017 r., sygn. akt II FZ 459/17, wadliwie wskazano sąd pierwszej instancji, tj. zamiast "Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie" wpisano "Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku".
Z tego względu Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 156 § 1 i § 2 w związku z art. 166, art. 193 oraz art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.