Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Beata Cieloch po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 października 2014 r. sygn. akt I SAB/Lu 10/12 w zakresie uzupełnienia postanowienia w sprawie ze skargi M. S. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2012 r. postanawia: oddalić wniosek o uzupełnienie postanowienia Sądu.
Postanowieniem z dnia 18 czerwca 2015 r., sygn. akt II FZ 482/15, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie M. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 października 2014r. r. sygn. akt I SAB/Lu 482/15 w zakresie wezwania do uiszczenia wpisu od zażalenia.
Pismem z dnia lipca 2015 r. skarżący wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o uzupełnienie postanowienia z dnia 18 czerwca 2015 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o uzupełnienie postanowienia nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej jako "P.p.s.a.", strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej (art. 166 P.p.s.a.). Instytucja uzupełnienia orzeczenia służy zatem temu, aby w szczególnej sytuacji pominięcia przez sąd jakiejś kwestii, która winna być przedmiotem zapadłego rozstrzygnięcia, wydane orzeczenie uczynić kompletnym.
W rozpoznawanej sprawie nie zaistniały przesłanki do uzupełnienia postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 czerwca 2015 r., gdyż Sąd ten, orzekając o oddaleniu zażalenia na postanowienie Sądu pierwszej instancji w pełnym zakresie rozstrzygnął rozpoznawaną sprawę.
Mając na uwadze wszystkie przedstawione powyżej okoliczności Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 157 § 1 w zw. z art. 166 i art. 193 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji