Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Beata Cieloch (sprawozdawca), , , po rozpoznaniu w dniu 13 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 28 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Bd 334/16 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej J. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 października 2016 r. sygn. akt I SA/Bd 334/16 w sprawie ze skargi J. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn postanawia: 1) oddalić zażalenie; 2) sprostować z urzędu oczywistą omyłkę pisarską w sentencji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 28 kwietnia 2017 r., sygn. akt I SA/Bd 334/16 poprzez zastąpienie w wersie siódmym od dołu błędnie powołanej sygnatury akt tej sprawy "I SA/Bd 333/16" prawidłową sygnaturą "I SA/Bd 334/16".
1. Zaskarżonym postanowieniem z 28 kwietnia 2017 r., sygn. akt I SA/Bd 334/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę kasacyjną J. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 4 października 2016 r., sygn. akt I SA/Bd 334/16 w sprawie ze skargi J. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 31 marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn.
2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że odpis wyroku z 4 października 2016 r. wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu 30 listopada 2016 r. Ostatnim dniem na skuteczne wniesienie skargi kasacyjnej był zdaniem WSA 2 stycznia 2017 r. Skarżący pismem z 29 grudnia 2016 r. (nadanym 30 grudnia 2016 r.), wniósł podpisaną przez siebie skargę kasacyjną, którą Sąd odrzucił postanowieniem z 4 stycznia 2017 r. Na postanowienie to Skarżący wniósł zażalenie podpisane osobiście, które Sąd odrzucił. Wraz z tym zażaleniem 16 lutego 2017 r. wpłynęła do WSA (nadana za pośrednictwem poczty 13 lutego 2017 r.) kolejna skarga kasacyjna od wyroku z 4 października 2016 r., która została podpisana przez radcę prawnego. Skarżący został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej poprzez złożenie pełnomocnictwa procesowego dla radcy prawnego, jednak nie dostarczył wymaganego dokumentu pełnomocnictwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny stosownie do art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej p.p.s.a.) odrzucił skargę kasacyjną jako wniesioną po terminie. Wskazał też, że strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie jej braków, a w samej skardze kasacyjnej nie był zawarty wniosek o przywrócenie terminu.
3. W zażaleniu na to postanowienie Skarżący wniósł o jego uchylenie. Twierdził, że pierwszą skargę kasacyjną omyłkowo sam podpisał.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
4. Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.
Pełnomocnik reprezentujący Skarżącego nie wskazał w zażaleniu żadnego zarzutu naruszenia przepisów prawa, toteż nie ma podstaw, by przyjąć, że oprócz niezadowolenia z wyniku sprawy, były jakiekolwiek nieprawidłowości usprawiedliwiające zażalenie. W zaskarżonym postanowieniu, co umknęło pełnomocnikowi, odrzucono skargę kasacyjną z 13 lutego 2017 r., bowiem termin do jej wniesienia upływał w piątek 30 grudnia 2016 r. (a nie - jak wskazał WSA - 2 stycznia 2017 r.). Wyrok z 4 października 2016 r. został bowiem doręczony Stronie 30 listopada 2016 r. W skardze kasacyjnej wniesionej po terminie nie zawarto jednak wniosku o przywrócenie terminu. Żadnej z tych okoliczności w zażaleniu nie podważono, bowiem autor zażalenia w swoim wywodzie skoncentrował się na pierwszej skardze kasacyjnej, która wszak została już odrzucona postanowieniem WSA z 4 stycznia 2017 r.
5. Zgodnie z art. 177 § 1 p.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. W świetle zaś art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Skoro skargę kasacyjną należało wnieść do 30 grudnia 2016 r., a skarga kasacyjna została wniesiona dopiero 13 lutego 2017 r., to słusznie Sąd pierwszej instancji odrzucił ją jako wniesioną po upływie wskazanego terminu.
6. Nie znajdując więc podstaw do uwzględnienia zażalenia, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji. O sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej orzeczono na podstawie art. 156 § 1, 2 i 3 p.p.s.a.