Dnia 10 grudnia 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący, Sędzia NSA: Jerzy Płusa (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia L. C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1973/18 w przedmiocie wniosku o wyłączenie sędziego WSA w Warszawie w sprawie ze skargi L. C. w przedmiocie odmowy umorzenia oraz rozłożenia na raty zaległości podatkowych postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 16 stycznia 2019 r., III SA/Wa 1973/18 oddalił wniosek L. C. (dalej jako "Skarżąca") o wyłączenie sędziego WSA Elżbiety Olechniewicz od orzekania w sprawie. W uzasadnieniu Sąd wyjaśnił, że z treści oświadczenia złożonego przez sędziego wynika, iż nie zachodzą między sędzią, a Skarżącą, przesłanki przewidziane w art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm. ) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", a także nie istnieją inne okoliczności mogące dawać podstawę do podniesienia uzasadnionych zastrzeżeń, co do jej bezstronności przy rozstrzyganiu w niniejszej sprawy. Należy stwierdzić, że Skarżąca nie podała okoliczności, które mogłyby podważyć prawdziwość oświadczenia sędziego WSA, co uzasadniało negatywne rozpatrzenie wniosku o jego wyłączenie od orzekania w rozpatrywanej sprawie. Nie wykazała również, aby pomiędzy nią, a wskazanym sędzią, o wyłączenie którego wnosi, istniał jakiś szczególny stosunek osobisty mogący poddawać w wątpliwość jego bezstronność przy orzekaniu.
Skarżąca złożyła zażalenie na powyższe postanowienie. W uzasadnieniu wskazała, że sędzia, którego wyłączenia się domaga, naruszyła jej prawo do rzetelnego procesu sądowego oraz efektywną ochronę praw unijnych, łamiąc tym samym liczne przepisy prawa Unii Europejskiej, jak również Konstytucji RP.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie jest niezasadne. Wyłączenie sędziego od orzekania w sprawie sądowoadministracyjnej może nastąpić z mocy samej ustawy (art. 18 P.p.s.a.), bądź też na wniosek strony lub żądanie sędziego (art. 19 P.p.s.a.).
W pierwszym ze wskazanych przypadków przyczyny wyłączenia sędziego zostały enumeratywnie wymienione, a zatem tworzą one katalog zamknięty, co wyłącza możliwość zastosowania wykładni rozszerzającej. Natomiast na wniosek strony (bądź na żądanie sędziego) sąd wyłącza sędziego jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w sprawie. Zasadność wniosku o wyłączenie sędziego zależy od okoliczności faktycznych, jakie w każdym konkretnym przypadku mogą mieć wpływ na sposób prowadzenia postępowania przez sędziego. Przy czym stosownie do treści art. 20 powoływanej ustawy, to strona składająca wniosek obowiązana jest wskazać oraz uprawdopodobnić przyczyny tego wyłączenia. Postanowienie w przedmiocie wyłączenia sędziego, zgodnie z treścią art. 22 § 2 P.p.s.a., poprzedza złożenie wyjaśnień przez tego sędziego, którego wniosek dotyczy.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w rozpoznawanej sprawie Sąd pierwszej instancji zasadnie przyjął, że brak jest przesłanek, które uzasadniałyby wyłączenie sędziego WSA w niniejszym postępowaniu. W sprawie nie zachodzą przesłanki wyłączenia określone w art. 18 P.p.s.a., a podane przez skarżącą okoliczności nie są tego rodzaju, że mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego (art. 19 P.p.s.a.). To, że sędzia wyznaczony jako sprawozdawca, wydawał w sprawie rozstrzygnięcia, z którymi nie zgadza się Skarżąca, nie stanowi przeszkody do orzekania w sprawie.
Dodatkowo złożone przez sędziego oświadczenie pozwala przyjąć, że podnoszone przez Skarżącą okoliczności nie wywołują uzasadnionej wątpliwości, co do bezstronności sędziego. Zauważyć należy, że zgodnie z art. 22 § 2 P.p.s.a., wydanie postanowienia w przedmiocie wyłączenia sędziego musi być poprzedzone złożeniem wyjaśnień przez sędziego, którego wniosek dotyczy. Sędzia objęty wnioskiem złożył wymagane oświadczenie, wskazując że nie zachodzą żadne przesłanki uzasadniające wyłączenie go od rozpoznania niniejszej sprawy, a prawdziwość tego oświadczenia nie budzi wątpliwości.
Z uwagi na powyższe Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zaskarżone postanowienie odpowiada prawu i na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. oddalił zażalenie.