Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku NSA w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Rozwoju Regionalnego , nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia del. WSA Mirosław Trzecki Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi Ministra Rozwoju o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lutego 2015 r., sygn. akt II GSK 2339/13 w sprawie ze skargi kasacyjnej K. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt V SA/Wa 2528/12 w sprawie ze skargi K. w L. na decyzję Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia [...] września 2012 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej postanawia: 1. odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku; 2. zwrócić ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego na rzecz Ministra Rozwoju wpis od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia uiszczony w wysokości 200 zł (dwieście) złotych.

Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/7

Wyrokiem z dnia 17 lutego 2015 r., sygn. akt II GSK 2339/13, Naczelny Sąd Administracyjny - po rozpoznaniu skargi kasacyjnej K. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt V SA/Wa 2528/12, w sprawie ze skargi K. w L. na decyzję Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia [...] września 2012 r. w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej - uchylił zaskarżony wyrok, uchylił zaskarżoną decyzję oraz zasądził od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz wnoszącego skargę kasacyjną zwrot kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że istota sporu sprowadzała się do ustalenia, w jakim zakresie K. (dalej: K.) był zobowiązany do stosowania ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.; dalej: p.z.p.), do wydatkowania środków uzyskanych na podstawie umowy z dnia [...] czerwca 2009 r., w ramach realizacji projektu pn. "[...]". Sąd podzielił w tym zakresie stanowisko prezentowane w skardze kasacyjnej, że jako podmiot korzystający ze środków na dofinansowanie realizowanego projektu, K. nie podlegał p.z.p., w konsekwencji naruszenia podniesione przez organy kontrolne nie mogły być traktowane jako działanie niezgodne z procedurami, a tym samym nie było podstaw do orzekania o zwrocie części dotacji rozwojowej wypłaconej na podstawie umowy z [...] czerwca 2009r.

Organy stanęły na stanowisku, że K. jako podmiot wskazany w art. 3 ust. 1 pkt 3 p.z.p. był zobowiązany do stosowania p.z.p., co dodatkowo potwierdzone zostało w wykazie podmiotów i kategorii podmiotów prawa publicznego zawartym w załączniku III do dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz. U. UE Nr L 134 z dnia 30 kwietnia 2004 r., s. 114). Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił tego poglądu, uznając za błędne założenie, że K. jest podmiotem wskazanym w art. 3 ust. 1 pkt 3 p.z.p. Na podstawie tego przepisu prawo zamówień publicznyc stosują tylko te podmioty, które zostały utworzone przez określoną i prawnie oznaczoną kategorię innych podmiotów. K., zdaniem NSA, do nich się nie zalicza, bo nie został utworzony przez jednostkę sektora finansów publicznych ani przez państwową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej. NSA stwierdził, że analiza treści art. 9 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.; dalej: u.f.p.), taki pogląd jednoznacznie potwierdza, gdyż żaden z podmiotów wyliczonych w tym przepisie nie utworzył K., a tylko tam wskazane jednostki sektora finansów publicznych mogłyby utworzyć podmiot, który na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 3 p.z.p. byłby zobowiązany do stosowania p.z.p.

K. jest kościelną osobą prawną, zatem utworzoną przez Kościół. Potwierdza to art. 15 ust. 1 konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzeczypospolitą Polską (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318). Z treści ust. 3 tego przepisu NSA wywiódł, że K. jest dotowany przez Państwo, przy czym Sąd zaznaczył, że z przepisu tego nie wynika, że przez fakt dotowania K. staje się jednostką sektora finansów publicznych albo podmiotem podlegającym ex lege p.z.p.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury