Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Janusz Zajda Sędziowie: sędzia NSA Stanisław Gronowski sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku J.D. o wyłączenie od rozpoznawania sprawy sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego Andrzeja Kuby oraz pozostałych sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie ze skargi J.D. o stwierdzenie, że nastąpiło naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu o sygn. akt VI SO/Wa 3/13 w sprawie z wniosku J.D. o wymierzenie grzywny Prezesowi Narodowego Funduszu Zdrowia za nieprzekazanie do sądu skargi wraz z aktami sprawy postanawia: oddalić wniosek
J.D. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym i Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w W.
Pismem z dnia 15 marca 2014 r. skarżący wniósł o uchylenie wezwania Przewodniczącego Wydziału II Izby Gospodarczej Naczelnego Sądu Administracyjnego sędziego Andrzeja Kuby do nadesłania odpisu skargi na przewlekłość poświadczonego za zgodność z oryginałem oraz do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 zł, a ponadto o wyłączenie od udziału w sprawie sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego Andrzeja Kuby oraz o wyłączenie od udziału w przedmiotowej sprawie wszystkich sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w związku z zachodzącym pomiędzy nimi, a Sędzią, o którego wyłączenie wnosił stosunku osobistego mogącego spowodować brak bezstronności w rozpoznawaniu sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wyłączenie sędziów nie zasługuje na uwzględnienie.
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie brali w określony sposób w rozpoznaniu sprawy.
Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm. - dalej p.p.s.a.), sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach enumeratywnie wymienionych w tym przepisie.
Niezależnie od przyczyn wymienionych w powołanym przepisie, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie (art. 19 p.p.s.a.).
Analiza akt sprawy, jak również pisma strony z dnia 15 marca 2014 r. prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie nie zachodzi żadna z przyczyn wyłączenia wymienionych w art. 18 p.p.s.a. Nie została też wykazana żadna okoliczność tego rodzaju, że mogłaby ona wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego Andrzeja Kuby w danej sprawie. Stosownie do treści art. 20 p.p.s.a., strona składająca wniosek o wyłączenie sędziego obowiązana jest wskazać i jednocześnie uprawdopodobnić przyczyny wyłączenia. Na stronie spoczywa zatem obowiązek wskazania przyczyny wyłączenia oraz powołania okoliczności lub dowodów uprawdopodobniających istnienie tej przyczyny. Takich okoliczności skarżący nie powołuje, odwołując się jedynie do stwierdzeń, które nie mają jakiegokolwiek potwierdzenia w stanie sprawy, będących jedynie, jak należy przypuszczać reakcją na wezwanie do usunięcia braków skargi na przewlekłość postępowania i wpisu od tej skargi. Ponadto, z wyjaśnienia zawartego w oświadczeniu złożonym przez Sędziego wynika, że nie zachodzą okoliczności tego rodzaju, które mogłyby wywoływać wątpliwości co do jego bezstronności. Skarżący natomiast nie wykazał we wniosku okoliczności, które podważałyby wiarygodność złożonego oświadczenia.
Natomiast, co do wniosku o wyłączenie pozostałych sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego należy uznać, iż z uwagi na jego zbytnią ogólnikowość nie jest możliwe merytoryczne odniesienie się do tego wniosku. Z tych też względów, z uwagi na bezprzedmiotowość tego wniosku, w odniesieniu do pozostałych sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego zaniechano odebrania stosownych oświadczeń. Utrata zaufania co do bezstronności sędziów musi mieć bowiem postać realną. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy, a nie do destabilizacji pracy sądu.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 22 § 1 i 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.