Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "B." Spółki z o.o. w Ch. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. z dnia 10 października 2013 r. sygn. akt III SA/Wr 496/13 w sprawie ze skargi "B." Spółki z o.o. w Ch. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej w zakresie lokalizacji punktu gier postanawia: podjąć zawieszone postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 11 lutego 2015 r. w sprawie ze skargi kasacyjnej "B." Spółki z o.o. w Ch. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. z dnia 10 października 2013 r. sygn. akt III SA/Wr 496/13 w sprawie ze skargi "B." Spółki z o.o. w Ch. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej w zakresie lokalizacji punktu gier, zawiesił postępowanie.
W uzasadnieniu postanowienia Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, że w sprawie o sygn. akt II GSK 686/13 Sąd ten postanowieniem z dnia 15 stycznia 2014 r., przedstawił Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne: "Czy art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) są zgodne: a) z art. 2 i 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, b) z art. 20 i 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej?" oraz zawiesił postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 11 marca 2015 r. (sygn. akt P 4/14) orzekł, że art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych są zgodne z: a) art. 2 i art. 7 w związku z art. 9 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, b) art. 20 i art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji. Ponadto Trybunał postanowił na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 128 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - powoływanej dalej jako p.p.s.a.), sąd podejmuje postępowanie z urzędu, gdy ustanie przyczyna zawieszenia, w szczególności gdy rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego postępowania - od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kończącego to postępowanie.
Mając na uwadze powyższe, należało uznać, że w związku z wydaniem przez Trybunał Konstytucyjny orzeczenia z dnia 11 marca 2015 r. przestała istnieć przesłanka dla zawieszenia postępowania.
Z tej przyczyny Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 128 § 1 pkt 4 w zw. z art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.