Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Wojciech Kręcisz po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej C. Sp. z o.o. w Ł. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 16 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Bd 319/15 w sprawie ze skargi C. Sp. z o.o. w Ł. na czynność Prezydenta Miasta W. w postaci wydania zaleceń pokontrolnych w przedmiocie zwrotu dotacji oświatowej za lata 2012 i 2013 postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 319/15, odrzucił skargę C. Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. (dalej: skarżąca) na czynność Prezydenta Miasta W. w postaci wydania zaleceń pokontrolnych w przedmiocie zwrotu dotacji oświatowej za lata 2012 i 2013 oraz zwrócił skarżącej uiszczony wpis od skargi.
Sąd I instancji uznał, że będące przedmiotem skargi wystąpienie pokontrolne nie jest aktem lub czynnością z zakresu administracji publicznej, o jakich mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.), nie jest aktem nadzoru według art. 3 § 2 pkt 7 p.p.s.a., nie jest również wskazane w innej ustawie (według art. 3 § 3 p.p.s.a.) jako akt, który podlegałby kontroli sądów administracyjnych. Zdaniem Sądu, wystąpienie pokontrolne - zawierające ustalenia dotyczące określonego stanu faktycznego oraz wnioski zmierzające do wyeliminowania stwierdzonych nieprawidłowości nie jest aktem władczej ingerencji w sferę działalności kontrolowanej jednostki. Sąd stwierdził ponadto, że z akt sprawy oraz z odpowiedzi na skargę wynika, że Prezydent Miasta W. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie zwrotu przez skarżącą dotacji oświatowej pobranej za okres od stycznia do grudnia 2012 r. oraz od stycznia do grudnia 2013 r., o czym zawiadomił skarżącą pismem z dnia 5 marca 2015 r. Dopiero zatem od wydanej w tym przedmiocie decyzji stronie będzie przysługiwało odwołanie, a następnie po wyczerpaniu środków zaskarżenia - skarga do tut. Sądu.
W skardze kasacyjnej skarżąca zaskarżyła powyższe postanowienie wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. w związku z art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. poprzez uznanie, że wystąpienie pokontrolne z przeprowadzonej kontroli w zakresie wydatkowania dotacji oświatowych nakazujące skarżącej dokonanie określonych działań, nie jest czynnością z zakresu administracji publicznej, na którą przysługuje środek zaskarżenia i w konsekwencji odrzucenie jej skargi.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną Prezydent Miasta W. wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest bezzasadna.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Aby akt lub czynność podlegały kontroli sądu administracyjnego, muszą spełniać następujące warunki: 1) nie mogą mieć formy decyzji lub postanowienia wydanego w postępowaniu jurysdykcyjnym, egzekucyjnym lub zabezpieczającym, 2) muszą mieć charakter publicznoprawny, 3) muszą być skierowane do indywidualnego podmiotu, 4) muszą dotyczyć jego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.