Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej wniosku Ministra Infrastruktury o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 grudnia 2018 r., sygn. akt II GSK 1579/18 w sprawie ze skargi kasacyjnej T. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 grudnia 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 1129/17 w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2017 r., nr [...] w przedmiocie nakazu rejestracji i ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych postanawia: oddalić wniosek
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 3 grudnia 2018 r., oddalił skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 grudnia 2017 r., który oddalił skargę T. B. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2017 r., w przedmiocie nakazu rejestracji i ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanych odbiorników telewizyjnych.
Pełnomocnik Ministra Infrastruktury pismem z dnia 1 marca 2019 r., nadanym w dniu 4 marca 2019 r., wniósł o uzupełnienie orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania domagając się zasądzenia od skarżącej na rzecz organu kwoty 2.700 zł, nie mniej niż 240 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem nie znajduje usprawiedliwionych podstaw.
Z analizy akt sprawy wynika, że odpis skargi kasacyjnej T. B. od wymienionego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., doręczony został pełnomocnikowi organu w dniu 21 czerwca 2018 r., na co wskazują daty wraz ze stosownymi podpisami doręczającego i adresata uwidocznione na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki zawierającej odpis wniesionej w sprawie skargi kasacyjnej.
Odpowiedź organu na skargę kasacyjną nadana została w dniu 4 października 2018 r., co potwierdza odcisk stempla pocztowego uwidocznionego na kopercie w której pismo to zostało nadane do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W takim stanie sprawy wskazać należy na treść art. 179 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.), który to przepis stanowi, że strona, która nie wniosła skargi kasacyjnej, może wnieść do wojewódzkiego sądu administracyjnego odpowiedź na skargę kasacyjną w terminie czternastu dni od doręczenia jej skargi kasacyjnej.
Złożenie odpowiedzi na skargę kasacyjną po terminie określonym w powołanym przepisie powoduje, że pismo to traci ten przymiot i staje się zwykłym pismem procesowym, z którym na zasadach ogólnych zapoznają się sąd orzekający w sprawie, jak również strony postępowania, którym to pismo zostanie doręczone.
Na tle art. 179 p.p.s.a. przyjęło się, że wynagrodzenie za sporządzenie i wniesienie odpowiedzi na skargę kasacyjną w terminie określonym w przepisie zalicza się do niezbędnych kosztów postępowania kasacyjnego, podlegających zasądzeniu na podstawie art. 204 w zw. z art. 205 § 2 lub 4 p.p.s.a. (por. wyrok NSA z 19.05.2004 r., FSK 80/04, ONSA WSA 2004/1, poz. 12; a także piśmiennictwo: H. Knysiak-Molczyk [w:] T. Woś (red.), H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 908; M. Jagielska, J. Jagielski, P. Gołaszewski [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, red. R. Hauser, M. Wierzbowski, Warszawa 2011, s. 662; B. Dauter, Metodyka pracy sędziego sądu administracyjnego, Warszawa 2014, s. 665).
A contrario, złożenie odpowiedzi na skargę kasacyjną z uchybieniem czternastodniowego terminu do dokonania tej czynności skutkuje tym, że jako zwykłe pismo procesowe, nie odniesie ono zamierzonego skutku w zakresie sformułowanego w nim żądania dotyczącego orzeczenia w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W przedmiotowej sprawie żądanie zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych, sformułowane w piśmie pełnomocnika Ministra Infrastruktury z dnia 3 października 2018 r., nie mogło zostać uwzględnione przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 grudnia 2018 r., albowiem jak już wskazano, pismo to mające być odpowiedzią na skargę kasacyjną wniesione zostało z uchybieniem terminu określonego w art. 179 p.p.s.a., który to termin upływał skutecznie w dniu 5 lipca 2018 r.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, w oparciu o art. 184 w zw. z art. 193 i art. 157 § 1 i 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.