Skarga kasacyjna od postanowienia WSA w W. w sprawie ze skargi W. T. na pismo Ministra Infrastruktury , nr [...] w przedmiocie uznania skargi za bezzasadną w przedmiocie egzaminu na egzaminatora
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. T. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 17 września 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 1714/10 w sprawie ze skargi W. T. na pismo Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie uznania skargi za bezzasadną w przedmiocie egzaminu na egzaminatora postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 17 września 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 1714/10 odrzucił skargę W.T. na pismo Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie uznania skargi za bezzasadną w sprawie dotyczącej egzaminu dla kandydatów na egzaminatorów.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że wobec uzyskania negatywnego wyniku z egzaminu dla kandydatów na egzaminatorów w zakresie prawa jazdy kategorii B, W.T. pismem z dnia 12 listopada 2009 r. wystąpił ze skargą na ocenę części praktycznej tego egzaminu do ministra właściwego do spraw transportu - Ministra Infrastruktury. W wyniku nadzoru Minister Infrastruktury udzielił skarżącemu odpowiedzi (pismo z dnia 13 stycznia 2010 r.) podając, że egzamin został przeprowadzony prawidłowo. W odpowiedzi na wniosek o ponowne rozpoznanie spraw, organ pismem z dnia 7 maja 2010 r. podtrzymał swoje wcześniejsze stanowisko zawarte w piśmie z dnia 13 stycznia 2010 r.

Następnie W.T., złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. skargę na pismo Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2010 r., którą Sąd odrzucił stwierdzając, że sąd administracyjny rozpoznając sprawę w pierwszej kolejności bada, czy przedmiot skargi - w tym przypadku pismo Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2010 r., podlega jego kontroli.

Sąd mając na uwadze przepis art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.; dalej p.p.s.a), określający jego właściwość rzeczową uznał, że zaskarżone pismo z dnia 7 maja 2010 r. nie należy do żadnej z kategorii przedmiotów, wskazanych w tym przepisie - nie jest ani decyzją administracyjna, ani postanowieniem, ani innym aktem, stanowiącym przejaw władczej działalności organów administracji publicznej i kreującym uprawnienia, bądź obowiązki w konkretnej sprawie indywidualnej.

Sąd podał, że zgodnie z § 63 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. 2005, Nr 217, poz. 1834 ze zm.; dalej jako rozporządzenie) po zakończeniu egzaminu przewodniczący komisji weryfikacyjnej wydaje, za pośrednictwem właściwego organu ewidencyjnego, zaświadczenie według wzoru określonego w załączniku nr 18 do rozporządzenia (...). W myśl z kolei § 64 osoba egzaminowana może zgłosić odpowiednio do ministra właściwego do spraw transportu lub starosty, za pośrednictwem przewodniczącego komisji, w formie pisemnej, skargi i zastrzeżenia co do jego przebiegu i oceny.

Sąd wskazał, że jak wynika z akt sprawy skarżący złożył do ministra właściwego do spraw transportu - Ministra Infrastruktury, skargę o której mowa w § 64 rozporządzenia. Tym samym wszczął postępowanie nadzorcze Ministra nad merytoryczną działalnością komisji weryfikacyjnej, która 7 listopada 2009 r. przeprowadziła egzamin. Sąd zauważył, że pisma Ministra Infrastruktury z dnia 13 stycznia 2010 r. i z dnia 7 maja 2010 r. były jedynie odpowiedzią w sprawie, w której skarżący wniósł skargę, o której mowa w § 64 rozporządzenia. Pisma te były informacjami o wynikach przeprowadzonego przez Ministra nadzoru nad merytoryczną działalnością komisji weryfikacyjnej. Zdaniem Sądu nie można ich zatem uznać za władcze akty administracji publicznej, wydane w indywidualnej sprawie administracyjnej. W konsekwencji pism tych nie można poddać skutecznie kontroli sądu administracyjnego, którego kognicja ograniczona jest do aktów i czynności wskazanych w art. 3 § 2 p.p.s.a.

Strona 1/3